خانه ی خاکی ...

بعضی ها خودشان را با صد تا دوز و کلک بالا می کشند تا به همه ثابت کنند بزرگ هستند ولی یا با کله می افتند و یا از اعتبار چنان داغون می شوند که انگار نبودند و با تمام وجود زیر خاک می روند و گاهی چند متری هم پائین تر از جسدشان !!! ... بعضی ها سطح زندگی شان چند سانتی بالاتر از خاک است و بقول معروف خاکی هستند ولی بزرگواری شان آنقدر است که بعد از مرگ جسدشان را زیر خاک می برند ولی عزت شان همچنان بالای خاک می ماند ...

دیروز رفتم مراسم تشییع و بعد هم شام غریبان مادر دوستمان ، خیلی ها هم آمده بودند ، برخی بخاطر بچه هایش و برخی بخاطر خودش ... بعضی ها منتظر هستند تا دیگران آنها را بحساب بگذارند ولی برخی منتظر نمی مانند و دیگران را چون در دفتر محبت ها و دوستی هایشان به حساب می گذارند خود بخود در یادها و خاطرها به حساب می آیند ....

امروز یکی از همکاران می گفت : " دیروز والده را خاک کردید !؟ " یکی دیگر از همکاران هم حضور داشت و با تعجب پرسید : " مگر والده تان فوت کرده است !!؟ " همان همکار قبلی گفت : " ایشان چند تا والده دارد و دیروز یکی از آنها فوت کرده است !! "

برخی ها با کارهایشان ، با محبت هایشان ، با دوستی هایشان و ... خود را از شناسنامه خانوادگی شان جدا می کنند و برای خودشان شناسنامه ی ملی می گیرند ، اینها از نظر نسبی متعلق به خانواده ی خودشان هستند ولی از نظر سببی متعلق به جمع و اجتماعشان هستند ... فرقی نمی کند زن باشند یا مرد ، در خانه باشند یا در دانشگاه ، فقیر باشند یا غنی ، مهم این است در دل دیگران جا دارند !! و مهمتر اینکه خیلی ها خودشان را می کشند و کلی پول خرج می کنند و بهترین رستوران ها شام می دهند و شیک ترین مقبره ها را می سازند و ... تا به این ها برسند و نمی رسند !! با پر کردن شکم دیگران نمی شود عزیز شد ، باید دل دیگران را از محبت خود پر کرد ...

.

.

.