ܓ✿ خُـوش نشین ܓ✿

سلام

نخست: رمضان خوش آمدی من به تو عادت دارم

بعد: منتهی این شعر *

جان آمده رفته هیجان آمده رفته
نام تو گمانم به زبان آمده رفته
احیا نگرفتم تو بگو چند فرشته
صف از پی صف تا به اذان آمده رفته؟
تا پلک زدم خواب، مرا آمده برده
تا پلک زدم نامه رسان آمده رفته
امسال نبرده ست مرا روزه، فقط گاه
بر لب عطشی مرثیه خوان آمده رفته
من در به در او به جهان آمده بودم
گفتند: کجایی؟! به جهان آمده رفته
ترسم که به جایی نرسم این رمضان هم
آن قدر به عمرم رمضان آمده رفته...

دیدم چقدر شرح حال من است این شعر! داغ گذاشت روی دلم ...

آخر:

لَوْ یَعْلَمُ الْعَبْدُ مَا فِی رَمَضَانَ لَوَدَّ أَنْ یَکُونَ رَمَضَانُ السَّنَة

اگر بنده [خدا] مى‏ دانست که در ماه رمضان چیست [چه برکتى وجود دارد] دوست ‏داشت که تمام سال، رمضان باشد.

*شاعر: محمدمهدی سیار

و چای

دغدغه عاشقانه خوبی است.

سلام

دیروز، جمعه برف بهمن ماهی! داشتیم پُر و پیمان. با توجه به برف لبه دیوارِ حیاط! پانزده تا بیست سانت بارید.

دوباره پارو به دست شدیم.

خداروشکر امروز چند ساعتی آفتاب تابید و از شدت یخزدگی معابر کم شد. هرچند پیاده روی جلوی خانه، همچنان یخ زده است. خُب آفتاب گیر نیست و نَسَرِه*

* نَسَر: پشت به آفتاب. به معنای سایه سرد هم استفاده می‌شود.

سلام

نخست: چشم‌های پیرزن می‌لرزد، بغض می‌کند و می‌گوید: اگر فقط چند لحظه زودتر رسیده بودم، من هم شهید شده بودم، هنوز نوبت شربت شهادت من نرسیده است

با خواندن این جملات یاد انفجار بمب در حرم آقا امام رضا در عاشورای سال ۱۳۷۳ افتادم . آن انفجار هم بعدازظهر حوالی ساعت 14 و 15 رخ داد.

آنجا هم بودند افرادی که همان روز حرم بودند و حسرت می‌خوردند چرا زودتر مرقد را ترک کرده یا دیرتر به زیارت رسیده بودند

بعد:

اصغر پریشان، ۲۵ ساله که از کرمان برای زیارت مشهد آمده و بر اثر انفجار بمب از ناحیه پا و سر مجروح گردیده، شدت انفجار را وحشتناک و بی‌سابقه ذکر کرد و گفت: «دشمنان اسلام خیلی بی‌شرف هستند که در کنار مرقد امام رضا (ع) اقدام به بمب‌گذاری می‌کنند».

سخن مجروح سی سال پیش شبیه روایت یکی از مجروحان حادثه‌دیده دیروز گلزار کرمان است که گفت: کار همین معاندین است که نمی تونند ببینند...

آخر:

بکُشید ما را؛ ملت ما بیدارتر می شود. ما از‏‎ ‎‏مرگ نمی ترسیم؛ و شما هم از مرگ ما صرفه ندارید... منطق شما ترور است! منطق اسلام ترور‏‎ ‎‏را باطل می داند

در پی شهادت شهید مطهری، امام خمینی(رحمه الله علیه) در قسمتی از سخنرانی خود به تاریخ ۱۴ اردیبهشت ماه سال ۱۳۵۸ این سخنان را ایراد فرمودند.