بازی اعتماد !!

شایعات و دروغ می توانند در دو حالت انتشار سریعی بیابند ، یکی زمانی که بستر جامعه خود را از قبل آماده برای آن کرده باشد !! و دوم زمانی که گوینده ی این اخبارها مورد اعتماد شنونده ها بوده باشند ...

این روزها نوسانات قیمت و قبول کردن جریان گرانی طوری شده است که نیازی به قسم خوردن نیست و کسی نمی پرسد چرا !؟ چرا که بستر جامعه برای گرانی و پذیرش آن آماده شده است و اگر بروید و ببینید یکی زده است قیمت مرغ 13000 نمی پرسید که چرا یک شبه 2هزار تومان بالا رفته است و شاید پیش دستی کرده و قبل از اینکه مرغ فروش بخواهد قسم عباس بخورد (!!) شما حق را دو دستی به او بدهید و بسا کسانی هستند که گرانی مرغ را با چیزهای دیگر مقایسه کرده و شکر می کنند که مرغ زیاد گران نشده است و ...

دوستی های معمولی و روزمره ما گاه چنان لبریز از اعتماد و صمیمیت می شوند که آدم تعجب می کند !! ما خیلی راحت ادعای صمیمیت با افراد مختلف را می کنیم و با اینکه ذاتا خیلی تعارفی بار آمده ایم ولی ندانسته همان راهی را می رویم که اگر تعارفی و جدی بودیم هم همان راه را می رفتیم !! مثلا می رویم نانوائی و چون چند سال آن نانوا را می شناسیم (!) فکر می کنیم که این شناخت روزمره برای خرید نان می تواند تضمینی برای صمیمیت و اعتماد بوده باشد !! حرفی که آنجا شنیده ایم را با مهر تصدیقی که خودمان می زنیم در همه جا بیان می کنیم و چون خیلی به ایشان ارادت و اعتماد(!! ) پیدا کرده ایم نه تنها نامی از او نمی بریم بلکه خبر را طوری می گوئیم که کسانی که به ما اعتماد دارند ( و خیلی از اعتماد هایشان از همین نوع می باشد !! ) آن خبر را نه نقل قول از نانوای محله که از مائی که مثلا یک کارمند ارشد هستیم می شنوند و باور می کنند و همینطور خبر را ورز داده و ورز داده و تبدیل به یک خبر موثق می کنند !! و وقتی به دیوار خبر درست می خوریم ، هم مقاومت می کنیم و اگر واقعا مجبور به فکر شدیم ( که متاسفانه بندرت اتفاق می افتد ! )  برمی گردیم عقب تر و می بینیم که آن نانوا هم ازخمیرگیرش شنیده و او آن را از خاله اش تعریف کرده و همینطور از شدت درستی خبر کاسته می شود و می رسیم به جائی که نبات درست شده است !!!!؟؟ ( درست کردن نبات را که حتما می دانید !؟ )

دیروز مهمان بودیم ... در خانه دوست صمیمی بانو و اتفاقا پدر و مادرش هم آمده بودند تا در محفلی که ما هستیم حضور بهم برسانیم و پدر دوست بانو یک فرد با تحصیلات آکادمیک بالا و از نوع قدیمی و یک ورزشکار آکادمیک و ایضا یک اهل ادب و ادبیات بودند و ما هم که عین کیسه بوکس در خدمتشان بودیم و ه رضربه ی که می زدند 60 درصد ضربه را برمیگرداندیم !!! قصه خیلی طولانی و شیرین پیش رفت و ناگهان دیدیم که ساعت از یک بامداد فراتر رفته است و نه تنها کالسکه ی سیندرلا تبدیل به کدو شده بلکه آن کدو را هم خاله ریزه بورانی کرده و خورده است !!!

یک جائی بحث رفت روی کانال کوه و خبر فوت خواهر دوستم دوباره آمد روی میز !! ( این روزهااز گزینه های روی میز می باشد ) و چقدر با اعتماد کامل برای من که از لحظه ی اول و خیلی موثق تر از هر کسی در جریان بودم (!) داستان را تعریف کرد و یک سری تعریف های اکشن هم در این تعریف کردن بود و پریدن فلانی برای گرفتن او (!!) ماندن کوله پشتی در دست آن فرد و رها شدم ایشان (!) تاخیر در رسیدن امداد (!) و .... جالب اینکه می گفتند که خبرشان خیل یموثق است و از پسر عموی متوفی نقل می کردند و داشتند مهر تصدیق می زدند که من گفتم :" آقا اجازه ... !؟ " و تمام خبر را با جوانب و حواشی و ... توضیح دادم و دیدند که آن عملیان اکشن و سینمائی جلوی دلایل و توضیحات منطقی کم آورده است و قبول کردند که توضیحات من بیشتر با عقل جور در می آید و چون فردی آگاه و بالغ و عاقل بودند ف قبول کردند که اطلاعات درست انگار چیز دیگریست !!

چیزی که برای من جالب بود این بود که چرا این فرد منطقی و آگاه به اصول ورزشی که هم اسکی کرده و هم کوهنوردی کرده است (!) در ابتدا که خبر را می شنید دلایل را سبک و سنگین نکرده بود و پذیرفته بود و حالا داشت روی شنیده هایش تعقل بکار می برد !!! و داستان همان بود که به شنونده چون اعتماد کذائی داشت (!) فکر کرده که لابد داردخبر درست می دهد و این اعتماد غلط ، جلوی چشم و گوش را می بندد و مردم را تبدیل به مستمعین بله گو می کند !!

در ابتدا تعقل کردن بهتر از در انتها فحش دادن است !!  زیاده عرضی نیست ...