قرص معرفت !!

سالهای خیلی دور یکی از فامیل های فامیل دورمان (!!) که هیچ نسبت ژنتیکی باهم نداشتیم ... پسرخاله نوه ی عمه ی مادرم (!) ... در تبریز داروسازی قبول شده بود و سفارشاً آمد پیش من و من آن زمان حسابدار بودم در نهضت سوادآموزی !! و خلاصه دوستی ما شروع شد و درِ دانشگاه را خودم یادش دادم و هر از گاهی وقت می گذاشتم تا از تنهایی و خرخوانی دق نکند !!

و چند سالی که مهمان تبریز بود (!) دائما به او سر می زدم و پندهای مفت و مجانی زیادی به او داده بودم و خلاصه اینکه تمام شد و رفت تهران و دیگر ندیدمش ...

امروز که میزبان یک دکتر داروساز بودم ناگهان بیاد او افتادم و از فامیل دورمان پرسیدم : " فلانی حالا کجاست و چکار می کند !؟ " و گفت : " حالا د رتهران هست و سه فقره داروخانه در سطح تهران دارد و اوضاع مالی اش خیلی خوب است !! " ولی از قرار معلوم اوضاع غیرمالی خوبی نداشت !؟ چون دو فقره ازدواج منجر به طلاق داشت و ازدواج سومی هم دارد که خانمش 9 ماه از سال را در ترکیه زندگی می کند و سه ماه می آید تهران !!

پرسیدم : " از او خبر داری یا هر از گاهی می بینیش ؟! " گفت : " اتفاقا ... نزدیک هم می نشینیم و حداقل دو روز یکبار او را می بینم " گفتم : " اگر رفتی تهران و او را دیدی از طرف من سلام برسان و بگو بین داروهایش اگر قرص معرفت پیدا کرد ، بخورد ... برای خودش وآینده اش خوب است !! " باتفاق آقای دکتر کلی سر این موضوع مانور دادیم و خندیدیم و اعتقاد داشت نه تنها پیدا نمی شود بلکه مشابه هم ندارد و از این حرفها ...

من از بابت خوبی هایی که در حق دیگران می کنم هیچگاه انتظار بازگشت ندارم ... ولی از بابت برخی نمک نشناسی ها واقعا ناراحت می شوم !! چون احساس می کنم در حق آنها بیش از حد محبت کرده ام و از آن بعنوان اسراف در محبت یاد می کنم !!