حالمان یک جورائی ست ...

برخی ها می گویند بدبیاری های سال 98 از همان ابتدای بهارش پیدا بود ... و پرونده ی سال را از ابتدا بر مشکلات و مصائب بسته اند !!

 

این روزها ، نه اینکه روزهای خوبی نداشته باشیم ! ولی همان چند رقم اتفاق ناگوار که افتاده باندازه ی کافی اوقات تلخ کن تشریف داشت ... از ابتدای سال چند فقره کفن و دفن داشتیم و بعد هم ادامه دار شد انگار !!

دیروز یکی از دوستان قدیم که بدلایلی در این اواخر کم به چشم هم می خوردیم ، تماس گرفت و خبر داد که پدر خانمش فوت کرده است !؟ گفتم : « دامادی که تو باشی ، پدرزن هر قدر زودتر برود ، به نفعش هست !! »  واقعا هم تعارفی نداشتم !! و در ادامه گفت : « وقتی در بیمارستان پدرخانمم فوت شد و می بردند تا مراسم خاکسپاری برگزار کنند ، حال خانمم بد شد و آوردم اورژانس و او هم حوالی ساعت12  بدلیل ایست قلبی فوت شد !! » خبر خیلی یهوئی شد !؟

انگار ما عادت داریم طبق یک جدولی خبرها را بشنویم و مرگ افراد را دسته بندی کرده ایم و شاید هم درجه بندی می کنیم !! وقتی خبر مرگ جوانی را می دهند انگار تنظیمات منطقی در نغز آدم بهم می ریزد !! و وقتی خبر مرگ را اینگونه پهلو به پهلو می دهند که پدر و دختری به فاصله ی چند ساعت فوت می شوند ، یک جورائی ناجور می شود ...

صبح رفتم بیمارستان تا اگر دست تنها بود و مشکلی داشت ، در کنارش باشم !! مشکلات کشور یک طرف داستان زندگی ماست و بی برنامگی خیلی ها در زندگی ، طرف ناجورتر مشکلات زندگی ست!! به جز خودش یکی دو تا از باجناق هایش هم آمده بودند و بخاطر جوان بودن متوفی ، بایستی پرونده به کلانتری و دادسرا و پزشک قانونی می رفت ... تا حوالی ظهر بدو بدوی کارها بود و حوالی ساعت 15 برای خاکسپاری تحویل و آماده شد، حوالی ساعت 17 به خانه رسیدم و کمی بعد برای مجلس شام غریبان دوباره به مسجد رفتم.