هویجوری ...

دیروز بصورت سرپایی با یکی از همکاران در مورد برخی از مشکلات زندگی حرف می زدیم ، بعضی ها فکر می کنند اگر عده ای از برخی مشکلات حرف نمی زنند دلیل بر این است که از آن مشکلات ندارند !!

===
عصر یکی از دوستان تماس گرفت ، بعضی ها نیازی به گزارش دادن در مورد زندگی شان ندارند ، همینکه سر و کله شان پیدا می شود یعنی دچار مشکل شده اند !! بری اینکه باید فوتبال می رفتم قرار دیدار را جوری گذاشتم که نیم ساعتی قدم بزنیم ، افکاری هستند که نمی شود نشسته تحمل کرد و باید برای جویده شدن آنها در مغز قدم زد !!
می پرسم : " اوضاع کاری چگونه است ؟ " می گوید : " خوب است ، وارد کار اوراق فروشی شده ام و ... " می پرسم : " اوضاع زندگی چطور است ؟ " می  گوید : " می گذرد ... " می پرسم : " چند روز پیش از خانه ی پدرت زنگ زده بودی ، نکند که باز دسته گل به آب داده ای !!؟ "
طبق معمول حدسم درست است ، این رفیق ما بعد از ازدواج غلط و در عین حال موفق خود ( بعضی ها تنفکر و انتخابشان غلط است ولی چون خودشان را پای محضر و ثبت می رسانند موفق هستند !! ) بیش از سه چهارم دوران متاهلی اش را مجرد زندگی کرده است ، یعنی فقط اسم شان در شناسنامه همدیگر است و غالبا پیش والدین گرامی شان هستند !!
می پرسم : " این بار چرا ؟ " م یگوید : " روانی شده است ! " می گویم : " ما که دوست دور هستیم و تو را سالی یکبار می بینیم از دست ات قاتی می کنیم ، بعید نیست که کسی که دو روز پشت سر هم تو را ببیند دیوانه نشود ! " می گوید : " چند بار او را پیش روانپزشک برده ام ، بالای یک میلیون هزینه روانپزشک کرده ام و ... " می گویم : " کاش یک نسخه هم خودت می رفتی پیش روانپزشک !! "
هی حرف می زند و توپ را می اندازد توی زمین همسرش ، و من هی روی حرفم ایستاده ام که کاش خودت بروی پیش روانپزشک ... می گویم : " وقتی ازدواج می کردی ، دوستان گفتند که راهت اشتباه است !! گفتی نه ... ، آن وقت که این دختر دیوانه نبود !! حالا آمده ای می گویی قاتی کرده است و روانی شده است !! از من می پرسی ، شاید آن دختر در این 4 - 5 سال قاتی کرده باشد ولی تو را ما قبل از آمدن او هم می شناختیم ، چرا نمی خواهی قبول بکنی که نیاز به اصلاح اساسی داری !!؟ "
او اصلا برای این کارها نیامده بود ، آمده بود ببیند من پول اضافی دارم که بدهم برود با آن کاسبی راه بیاندازد و بزند به کار خرید و فرو ش ماشین های دست دوم !!!!! دوستانم رسیدند و سوار ماشین شدم و رفتم برای فوتبال ، او را هم با همه ی دغدغه هایش که فکر می کرد دیگران مقصر هستند و خودش ایرادی ندارد تنها گذاشتم ...
===
سال ها قبل ، قبل از اینکه بنیاد جانبازان با بنیاد شهید ادغام بشود ، از طرف سازمان ورزش بنیاد جانبازان یک دوره برنامه " صعود سراسری به قله سهند " برای جانبازان قطع عضو ترتیب می دادند و ما هم از طرف هلال احمر می رفتیم برای پوشش دادن برنامه ی صعود آنها ، 14 یا 15 سال این برنامه ها مرتب ادامه داشت و در نهایت بعد از ادغام دو بنیاد ، بنیاد این حرکت واقعا ممتاز بر باد رفت !!! حضور در این برنامه ها جذابیت های خاص زیادی داشت ، آدم با کسانی مواجه می شد که در عین ناقص بودن از نظر جسمی اراده های واقعا پولادین داشتند ، داستان های زیادی از بودن در برنامه های انها برای ما به یادگار مانده بود ، یک بار یکی از آنها که هردو پایش را از دست داده بود تعریف می کرد که : " یک مدت بعد از اینکه هر دو پایم را قطع کرده بودند و از پای مصنوعی استفاده می کردم ، احساس می کردم که پایم می خارد ، ولی دیگر پایی نبود و برای همین دستم را روی پای مصنوعی ام برده و آن را می خاریدم !!! "
.
.
.
دو روز بود یک فکر توی مغزم رژه می رفت ، دیروز روز تولد یکی از دوستانم بود ولی دیگر از آن دوست خبری نبود ، یکی نیست بگوید وقتی می خواهی بروی ، بهتر است این آت و آشغال های مربوط به خودت را هم جمع کنی و با خودت ببری !!!!