روزهای خوب والیبالی
این روزها ، سرگرم تماشای والیبال سطح اول دنیا هستم و هر روز چند بازی خوب برگزار می شود که حیف است از دست برود ...
کسی که در حال والیبال بازی کردن است ، می تواند کلی چیز یاد بگیرد ! و یکی مثل من می تواند از تماشا یک عالمه کیف ببرد !
یکی از دردهای تماشای بازی ها از تلویزیون این است که باید شانس داشته باشید تا یک گزارشگر ورزشی (!) بازی را گزارش بکند ... هر از گاهی نپبت به گزارشگرهای چرت و پرت گو می افتد ... والیبال هم یکی مثل خیابانی دارد که گاهی در جریان بازی نیست و خزعبلات خودش را می بافد و یک چیزی هم می گوید و بعد در حرکت آهسته متوجه می شود که اصلا آن بازیکن نقشی نداشته و کلا در بیراهه گزارشگری می کند !
یکی هم که قطع صحنه ها و تکرار برخی صحنه های بازی بصورت زننده که کلی فحش و لعنت نصیب خانواده و اموات کارگردان مریض و سادیسمی تلویزیون ایران می کند ... در یکی از صحنه ها ، کارگردان تلویزیونی سالن ، چند بار روی تماشاگران ژاپنی که اتفاقا خیلی هم پوشیده تر هستند ، رفت و چون خودشان هم در مونیتور خود را می بینند (!) یک خانم که اتفاقا پشت سرویس بود و دایما در دید دوربین بود ، لباسش را جوری مرتب کرد که توی دوربین زننده نباشد !!
بعد از بازی سنگین ایران مقابل لهستان که با نتیجه خیلی مقبول ۳ـ۲ به نفع لهستان تمام شد ... در یک بازی دو سر و گردن بالاتر ، ایران ۳ـ۰ از سد چین گذشت ! و حالا باید مقابل فرانسه بزرگ برود ، دو بازی اخیر انتظار برد در مقابل فرانسه را تا ۵۰٪ افزایش داده است !؟
از بازی های خوب می توان به بازی برزیل و ژاپن اشاره کرد و همچنین بازی کوبا مقابل لهستان و فرانسه ... تیم های دیگر هم خوب هستند ؛ مثل کانادا ، ترکیه ، آمریکا و ... ، برخی تیم ها هم با فاصله زیادی از بقیه هستند مثل هلند و چین
اینکه یک تیم باشگاهی مثل الهلال یک دوجین بازیکن خارجی داشته باشد ، قابل هضم است ولی اینکه یک تیم ملی بازیکنی خارجی با تابعیت داشته باشد کمی تا قسمتی زننده و یکجوری می شود !؟ مثل دو برادر فکر کنم بوسنیایی که در تیم ترکیه هستند یا بازیکن کوبایی تیم لهستان !! برای من که نمی چسبد !؟ زیر یک پرچم را نپسندیدن عادی ست ولی زیر یک پرچم دیگر بازی کردن بانام و نشان قبلی ، کمی غیرعادی ست !! البته این مورد برای مربی جماعت و یا افراد غیر بازیکن زیاد به چشم نمی آید و تقریبا جاافتاده شده است ...
