و جنگ ها ...

 

و چرا جنگ ها تمام نمی شوند !؟ قانون بقای جنگ از کجا آب می خورد !؟ چرا همیشه بهانه های کافی ، برای جنگ ، در میان انسانها وجود دارد ...

  

همه جنگ ها بصورت معقول و در اتاق های فکر راه اندازی می شوند ولی خیلی زود از کنترل فکر و اراده خارج می شوند ، ورود و پررنگ شدن برخی جریان های کوچک که روی آنها حساب خاصی باز نمی شد ، موجهای جدید را راه می اندازند و اهداف های تازه با اتلاف های بیشتر را پدید می آورند ... دو دو تاهای ساده منجر به چهار نمی شوند و معادلات ساده به سختی حل می شوند و گاه پایان هر جنگی ، پاک کردن  اجباری صورت مسئله هاست ، جواب هایی که به دست نمی آیند ، بلکه در اتاق فکرها و برای رها شدن از گسترش بیشتر جنگ ، ساخته می شوند!؟ حتی عملیات های نظامی کوچک و کاملا حساب شده ؛ با کمترین تلفات انسانی هم ، در نهایت ، بصورت شسته و رفته ، به جواب معقول نمی رسند !؟

 جنگ فراتر از اراده انسان هاست ... انسان ها می توانند روشن کننده و خاموش کننده آن باشند ولی نمی توانند آن را کنترل بکنند !؟ انسان ها اگر عقل و اراده کافی داشتند ، هیچ جنگی رخ نمی داد !؟

و در هر جنگی ، بذرهای کینه بوجود می آیند تا در زمین های فکری مساعد رشد کنند برای زمان انتقام ...

جنگ ها همیشه کمی زودتر از موعدش ، آغاز می شوند و کمی زودتر از موعدش ، تمام می شوند و همین باعث می شود تا باقیمانده داشته باشد و تقدیر بر باقیمانده استوار است ؛ « بقیت الله خیر لکم » عبارتی نیست که بتوان آن را مختص رفتار و رشته خاصی کرد و شامل همه چیز می شود ! و ققنوس تعبیری ادبی ست از باقیمانده هر جنگ ، برای شروع جنگی تازه !؟ جنگ ها هیچگاه تا انتهای انتها ادامه پیدا نمی کنند ، قهرمانان کشته می شوند و مردم خسته می شوند و حنگ جایی که هیچکس انتظار ندارد متوقف می شود. ایستگاه پیروزی در پایان جنگ نیست ، جایی ست که نقاومت تمام شده است و مقاومت پایان اراده بالفعل است و نه پایان همه چیز !؟

در سالهای دورتر تاریخ ، سینوس های جنگ و صلح بلندتر و طولانی تر بود ولی در جهان معاصر این سینوس ها کوتاهتر شده و تکرارها بیشتز شده است ، حالا روایت های جنگ ، خاطره بین نسل ها نیست ؛ هر نسلی چند جنگ را بیاد دارد !؟ حتی جنگ های دورتر از مرزهای سیاسی و جغرافیایی ،در حافظه انسانهایی که می بینند و می شنوند ذخیره می شود ؟!