قبح مسئله !؟

در مورد مسایل روز جامعه حرف و حدیث زیاد است و بالطبع مطالب درج شده در فضای مجازی قابل تامل تر هستند ؛ چه از نظر جبهه گیری های بودار و چه بولد کردن مطالب بودار ... بهرحال حامیان سرسپرده هر حکومتی ، مجدانه در فعالیت هستند !؟ چه آنکه لباس رزم دارد و چه آنکه شغل ژورنالیستی دارد !!

یکی از مسایل مطرح شده در این روزهای فضای مجازی ، فارغ از اینکه چه کسانی آن را شعله ور می کنند ( چون تقسیم وظایف بر ما پوشیده است !؟ ) داستان فرزندان آقای صدیقی هستند که اخیرا بازداشت شده اند و باندازه کافی جا برای انگشت کردنو انگشت نما کردن دارد !؟ یک مسئله مهم در این رابطه این است که برخی ها باید قبول بکنند که به موقع کنار کشیدن خیلی خوب است !؟ هم عزت نفس آدمی محفوظ می ماند و هم کمتر در معرض آسیب های اجتماعی ناشی از قدرت در امان می ماند !؟ البته ذکر این مطلب راحت است و عمل به آن خیلی سخت است و شیطان همیشه آدمی را فریب می دهد که نمی دانی چقدر مفید هستی و حیف است که کنار بکشی !؟ فرزندان آقای صدیقی ناخواسته و با توفیقات سیاسی به بالاترین حدودها رسیده اند و دو طرف شمشیرشان می بُرد !؟ و برای همین در سایه پدر برای خود حکومتی شده اند و البته بقیه فرزندان قدرت هم شامل همین امر هستند و در یک جامعه سالم باید این مسایل رعایت شود و اینگونه نباشد که فلانی از ژن خوب حرف بزند تا بچه اش را بالا بکشد و بعد تمام اعتبار و زحمتش را به پای آن تاوان بدهد !! رسانه ای کردن این دستگیری ها مطمئنا نمی تواند از نشت خبری و آنهم از طریق ناآگاهانه باشد ، بلکه نشان می دهد که بلوغ اجتماعی خوبی دارد شکل می گیرد که متاثر از نام ها و مقام ها نیست !! آنهم چه پست و مقامی ؛ بقول شاعر : هر چه بگندد نمکش می زنند / وای به روزی که بگندد نمک

مورد دوم ، جریان ورزشکاران دو و میدانی و مصیبتب ست که سر خود آورده اند و اخبار هدایت شده به فضای مجازی گونه ای هستند که هم آبروداری می کنند و هم آبرو بری !؟ همان ابتدا هم می توانستند نام متهمان را منعکس بکنند ؛ بهرحال متهم شدن با مجرم شدن خیلی فرق دارد و رفع اتهام در دادگاه خیلی هم خوب است ولی اینکه کسانی هم می خواهند خبر بدهند و هم پنهان کاری می کنند خوب نیست !! دراین قضیه یک مسئله خیلی حاد است و آن اینکه قبح یک عمل بد ، نباید بصورت جمعی از بین برود !؟ هر شخصی ؛ حالا هر چه جوانتر ، آسیب پذیرتر !؟ ممکن است در سفرهای خارج از کشور و در برخورد با ورزشکارانی از فرهنگ های مختلف دچار خطایایی بشود و نباید همه را معصوم فرض کرد و بنظر من تقصیر فدراسیون ها و سرپرستان تیم های اعزامی هست که باید مراقب باشند ؛ نه اینکه تیم را در حالت اردوی جنگی ببرند ولی باید مراقب باشند که به نظر من 60 درصد این اتفاق را باید از یقه فدراسیون گرفت !؟ خدا در قرآن نسبت به یوزارسیف می گوید که وقتی در آن تنگنای ناجور قرار گرفتی ، کمی دست و دلت لرزیده بود و ما بودیم که تو را از منکر نگهداشتیم ! یعنی پیامبر هم از مکر و حیله زنان ، و از وسوسه ها در امان نیستند چه برسد به یک ورزشکار جوان و محیط های پر وسوسه !؟ ولی چون یک اقدام دستجمعی می باشد یک قباحت بالاتری برای مسئله پیش مم آید و آن اینکه در فضاهای ورزشی ( از قدیم هم سابقه داشته و دارد ! ) مسایل این چنینی آن قدر در بین مربی ها و ورزشکاران مطرح و گفتگو می شود که قبح عمومی آن از بین می رود و منجر به چنین جریاناتی می شود !! 

خواهر یکی از دوستان که فعالیت ورزشی در حد تیم ملی داشت ، بیکباره از اردوی تیم ملی بیرون زد و آن را کنار گذاشت و چند مورد هم دنبالش آمدند و نرفت و کلا بیخیال ورزش قهرمانی شد و الآن هم دریکی از باشگاهها برای خودش مشغولیتی دارد !؟ یکبار من از او در مورد اینکه چرا از اردو فرار کرده و از تیم ملی که خیلی ها پولهای کلانی خرج می کنند تا انتخاب بشوند (!) کنار کشیده بود ، سوال کردم و خیلی با پیچ و خم زیاد توضیح داد که شرایط بسیار وخیمی در خوابگاههای ورزشی وجود دارد ( خاصه خوابگاههای دختران ! ) که ارزش بیان کردن ندارد و روابط جنسی خیلی حادی در آنها بین ورزشکاران و مربیان حاکم است و ... حالا من فکر خواهم کرد که او در یک مورد گیر افتاده بود و آن را به کل تعمیم داده است ولی چنین فضایی مطمئنا بود و خواهد بود و زنجیر مسئولیتی ست که به گردن متولیانش بسته شده است !