22 بهمن ...

و بالاخره 22 بهمن 1403 هم از راه رسید ... دیروز که 21 باشد رفته بودم چاپخانه دوستم ، در طول مسیر یکی داشت با راننده در مورد گرانی و قیمت دلار و فرار نخبه ها و  آمریکا و مذاکره و هیئت دولت و 22 بهمن و ... حرف می زد و البته خیلی هم مطمئن و مطلع !؟

من با دو نفر دیگر در پشت نشسته بودیم و علاوه بر تورم و گرانی و قیمت دلار و ... تنگی جا را هم شدیدا احساس می کردیم (!) هر سه نفرمان درشت هیکل بودیم و لباس زمستانی هم که مورد را تشدید می کرد و ... یکی از مسافران از راننده شماره کارت خواست تا کرایه اش را با موبایلی که در دست داشت بزند !! همان مردی که جلو نشسته بود گفت : " کاری کرده اند که توی جیب مردم پول پیدا نمی شود !؟ " همان فرد جواب داد : " شما توی جیب من بودید و من خبر نداشتم !؟ اتفاقا در جیبم پول دارم ، چون جایمان خیلی تنگ است نخواستم مزاحم بشوم و گفتم با موبایل بزنم که راحت تر است !! به همان کارهای مملکت رسیدگی بکنید برایتان کافیست !!؟ " کمی بعد او پیاده شد و ما نفسی به راحتی کشیدیم ، آدم بامعرفتی بود و بدون پیش درآمدو تعارف و منت و ... آنهمه کلاس از خودش نشان داده بود ، برخی ها منتظر نمی شوند تا پیاده شدنی کرایه را بدهند ( یا از قبل آماده بکنند ! ) و همانجا با خودشان درگیر می شوند و کم می ماند صندلی جلو را هم از جا دربیاوند تا پول از جیب بیرون بیاورند !!؟ مملکت است دیگر همه جور انسانی با هر میزان و نوع از تربیت موجود است !؟ به آن یکی بغل دستی ام گفتم : " آدم نخبه ای بود !؟ هم کارش سنجیده بود و هم به موقع پیاده شد و جا برای دیگران باز کرد !! "

توی چاپخانه دوستم ، یکی از همسایه ها که با دیدن من سر و کله اش پیدا می شود وارد شد و نیم ساعتی منبر گذاشت و در مورد حرفهای فلانی در فلان شبکه ماهواره و ... حرف می زد ، من پشت کامپیوتر قدیمی و با مونیتور نیمه خراب دوستم در حال تصحیح یک فایل برایش بودم و واقعا مکافات داشتم (!) و برای همین فکر کرد که من توجهی به حرفهایش نمی کنم و گفت : " مثل اینکه این دوست شما فردا در راهپیمائی شرکت خواهد کرد ! " گفتم : " من فکر می کنم فردا فرصت نداشته باشم که بروم ، چون از صبح یکی دو تا کار دارم و مطمئنا تا ظهر مشغولم ... ولی مطمئنا دلم آنجا خواهد بود !؟ البته تبریزی ها در 22 بهمن کمرنگ ظاهر می شوند ولی در روز قدس خیلی پررنگ می آیند ، هر شهری سلیقه ای دارد !! " گفت : " ولی با این وضع دلار فکر نمی کنم هیچ آدم عاقلی برود ! " گفتم : " شما سال قبل به راهپیمائی رفته بودید ؟ " گفت : " به لطف خدا من از همان ابتدا در  هیچ راهپیمایی حضور نداشته ام !؟ " گفتم : " اوایل را که می دانم حضور نداشتی ، چون آن وقت در روستاها خبری نبود و انقلاب را شهری ها کردند و روستایی ها بعدا وارد شهرها شدند !! و در مورد راهپیمایی های بعدی باید بگویم که عدم حضور شما کاهش محسوسی در راهپیمایی فردا نشان نخواهد داشت چون اگر سال قبل رفته بودید امسال یک نفر کم می شد و ماهواره های بالای سر ایران کم شدن یک نفر را گزارش می کرد !! "

تا عصر که به خانه برسم ، خیلی ها در مورد راهپیمایی امروز نظر منفی داشتند ولی من می دانستم که آنها که می روند خواهند رفت ؛ بهرحال طبیعی است که نرخ ساندیس و کیک و سیب زمینی هم بالا رفته است !؟ امروز عصر یکی دو ساعتی در خانه مادرم پای تی وی بودم و تصاویر اغلب فوتوشاپی از راهپیمایی ، کاهشی نسبت به سالهای قبل نشان نمی داد !؟ مردم زیر سند مذاکره را امضا زدند تا خبره های دیپلماسی چه بکنند !؟ ( البته دیپلماسی زاده ها همگی خبره اقتصادی تشریف دارند !؟ )

برنامه صبح من از دیروز پیچیده شده بود و دعوت شده بودم برای والیبال ؛ آنهم از نوع صبحگاهی ، ساعت 8 تا 10 (!) ابتدا خواستم بپیچم ولی با خودم فکر کردم شاید نفر کم دارند و زنگ زده اند و دلم نیامد نه بگویم ... خودشان هم صبح از در مجتمع مرا برداشتند و تا سالن بردند ... پیشکسوتی وقتی می چسبد که احترامش هم در جامعه موجود باشد !؟ توی مسیر که طولانی هم بود حرفی از تنیس روی میز شد و نامی به وسط آمد !؟ گفتم : " فلانی را خوب می شناسم ، وقتی ما ، سالهای 60 تا 66 ،  پینگ پونگ بازی می کردیم شاید 6 یا 7 سال بیشتر نداشت ... بچه محل مان بود ، وقتی ما از ترس خانواده دزدکی می رفتیم سالن و یا به اسم کتابخانه می رفتیم مسابقات انتخابی و ... پدرش دست او را می گرفت و همه جا همراه خودش می برد و آن حمایت نتیجه اش همان پیشرفت خارق العاده شد که طرف به تیم نوجوانان و تیم ملی رفت و ستاره تیم ملی شد و حتی عنوانی در آسیا برای خودش جور کرد !!؟ فردی که دنبالم آمده بود به خانمش گفت : " این دوست ما از هر رشته ای یک سررشته ای دارد و من اتفاقا همین حالا فهمیدم که تنیس روی میز هم بازی کرده است !! " و در ادامه به من گفت : " فردی که نامش را بردم ، پسرعمه ی خانم هست و همیشه تعریف شوهر عمه اش در جمع های خانوادگی می آید ... " گفتم : " با اینحال خوب شد دیگر ، مطمئنا در اولین دیدار با پسر عمه تان حرف مرا بخاطر خواهید آورد و بقیه را او خودش خواهد گفت ... " دوستم خندید و گفت : " بقیه هم دارد ؟ " گفتم : " ما با هم یک خاطره مشترک داریم که خوشبختانه هر دو بیاد داریم و اگر کمبود شخصیت داشت سعی میکرد آن را فراموش بکند ولی چند جا شنیده ام که آن را بعنوان یک خاطره خوب و ماندنی تعریف کرده است ! " تایم والیبال ، دو تایم پشت سر هم بود و معلوم بود که ماراتنی در پیش رویمان داریم ، نیم ساعتی به گرم کردن و تفریحات سالم گذشت و بعد چهار ست بازی کردیم و من ساعت را پرسیدم و دیدم 10/10 دقیقه شده است و برای همین با عجله خداحافظی کردم تا سر قرار اصلی ام برسم ... سالن تمیزی بود و خیلی از مسئول سالن تعریف می کردند ! موقعی که در رختکن بودم و لباس عوض می کردم صدایی از بوفه شنیدم که برایم آشنا آمد ، بیرون آمد و بطرف بوفهرفتم و دیدم پهوووو مجید آقای دوست داشتنی است ! از سالهای دور او را می شناختم ، یک عشق ورزش خاص بود !! آن وقت ها می گفت : " من و امام در یک جا با هم خیلی توافق نظری داریم ؛ هردوی ما ورزشکار نیستیم ولی ورزشکاران را دوست داریم ! " بیش از ده سال بود که او را ندیده بودم و خیلی خوش به حال شدم و مطمئنا او هم ، چون ذوق کرده بود از این دیدار تصادفی ... همان فردی که مرا آورده بود  پشت سر من بیرون آمد و خواست تا بیاید و مرا برساند ولی من اسنپ گرفته بودم و منتظر آمدنش بودم و وقتی دید با مجید آقا گرم خوش و بش هستم گفت : " مجید آقا را هم که می شناسی !؟ " گفتم : " افتخار آشنایی شان را سی سال است که همراهم دارم ... کاش وزیر کشور علاوه بر همه مدیریت و ... باندازه این آدم عشق ورزش داشت !؟ حداقل آن وقت دیگر امثال علی دایی و علی دبیر به هم نمی پریدند !؟ " اسنپ رسید و راهی سالن همایش های پتروشیمی شدم ، امروز نوراخانیم بهمراه دوستانش کنسرت کارگاهی داشتند و از یک ماه قبل کلی تدارک برای آن دیده بود !! برای بقیه داستان فقط چند تا عکس می گذارم

اینهم شناسنامه کنسرت نوراخانیم !

پشت پرده آرام و قرار نداشتند و هی دزدکی برای خانواده هاشان دست تکان می دادند !!

یک همنوازی 70نفره که واقعا جمع و جور کردن این فسقلی ها کار سختی بود !!

و یک عکس بهمراه دوست اش ...

یک دهه نودی ، حتی برای ژست عکاسی اش هم از قبل برنامه ریخته بود !؟