نکته ها رفت و شکایت ...

رفته بودم سر قرار کوهنوردی عصرانه ، طبق معمول پیاده ها همه چیز را حساب و کتاب و رعایت می کنند و احتیاطا چند دقیقه زودتر می رسند ...

یک نفر هم انگار خیلی زود آمده بود و مناظر همراهانش بود تا برسند ، حوصله اش سر رفته بود ... پرسیدم قرارتان ساعت چند بود ؟ گفت شش و نیم ! پرسیدم شما کی آمده اید ؟ گفت از پنج و نیم اینجا هستم !! گفتم : ساعت شش و بیست دقیقه است و زمان قرارتان نرسیده است ، شما هم که خیلی زود آمده اید ، تا آنها برسند به جای حرص خوردن هوای تازه بخورید ...

در قسمت شرقی سکوی تله کابین ، محلی درست کرده اند تقریبا مانند باغ پرندگان هست و هر روز مراجعه کننده های زیادی دارد ... از آن محل صدای پارس همزمان چند سگ بلند شد !! همان مرد که انگار با خودش مشکل داشت و آرام نمی گرفت ... گفت :« صدای پارس سگ ها بلند شده ، نکند دارد زلزله می آید !؟ » گفتم :« با آمدن زلزله سگ ها تحریک شده و پارسشان بلند می شود ولی با پارس سگان زلزله تحریک نمی شود !! »

در چند وقتی که کوه می روم ، آدمهای مختلفی می بینم و هر روزمان خود بخود پربار می شود ... یکی دوبار آشنایی دیدم که با دوچرخه و بهمراه دستجات دوچرخه سوار بالای کوه می آمد ... از تیپ عمومی جمع هایشان حس خوبی نمی شود گرفت و تقریبا همه مشکل دار هستند ...

این بار به جای خوش و بش از راه دور ، نزدیکتر آمد و علاوه بر خودش جویای احوال همسرش هم شدم که خبر داد حدود یک و نیم سال است که بصورت توافقی رابطه را قطع کرده ایم !! کمی ناراحت شدم ، این حس را برای غریبه هاییکه در شهرم عروس یا داماد می شوم دارم ، غربت تبریز برای فارس زبانها سنگین تر است !! یادم می آید روزی آمده بودند برای عکاسی در بازار و همدیگر را دیدیم ، با اشتیاق از آشنایی شان حرف می زدند به نامزدش گفتم :« به جز هنرش (!؟) چیز قابلی هم در او دیدی یا نه !؟ » فکر می کنم اگر خانمش مرا ببیند ، جوابی به سوال چند سال پیش ام بدهد ...

این روزها مردم فلسفه های جالب و شیکی برای زندگی مشترک دارند ، مثلا چند نفر را می شناسم که تصمیم مشترک گرفته اند که به جای داشتن بچه (!؟) ، یک‌ گربه در خانه دارند و جالبترینش را امروز شنیدم که خاله بچه های دوستم به خواهرزاده هاش گفته که گربه شان را دخترخاله صدا بکنند !؟ و ما هنوز منتظر آن حادثه بزرگ هستیم ...