حرفهای رسیده ...

حرفهای ما میوه های افکار ما هستند ...

امروز رفته بودم سر خاک ، خواهر یکی از دوستانم فوت کرده بود و فرصتی داشتم و بهمراه دوستی رفتیم برای مراسم تدفین ... نیم ساعتی آنجا معطل شدیم و انگار در پرونده یک موردی بود و زمان برد تا حل شود !! چند نفر دیگر هم از آشنایان ما آمدند ... وقتی سر خاک هستیم و دقیقا وسط قبرستان کمتر حضور مرگ را حس می کنیم با اینکه اطرافمان پر از انواع سنگ قبر ها و انواع تصاویر و ... می باشد ، برای همین بساط شوخی برپا بود !

کمی بعد رفتیم سر خاک و مراسم تدفین شروع شد ، دوستم گفت : " برادر منهم باید همین بلوک باشد!؟ " از آنهایی بود که برای ادای دین به دیگران به مراسمات می آمد و زیاد اهل این مراسمات نبود !؟ یکی دیگر گفت : " برایت ناهار می گیرم اگر بتوانی قبر برادرت را پیدا بکنی !! " گفت : " باید تا عصر وقت بدهی تا یکی یکی اینها را ببینم ... " یواش گفتم : " نصف ناهارت را به من بده تا من راهنمایی بکنم ! " گفت : " جهنم و ضرر ... ناهار را نصف می کنیم ! " گفتم : " من دقیقا حالا دارم برای برادرت یک فاتحه می خوانم ... " اصلا باور نمی کرد که دقیقا کنار قبر برادرش ایستاده ایم ... در بلوکی بودیم که از افتتاح آن بلوک ، آشنایان زیادی را در آنجا به خاک سپرده بودم !!

گفتم : " ما تا سر خاک برویم ، هزاران بار سر خاک می آییم ... باید بدانیم که چگونه برویم ؟ و چگونه بمانیم ؟ " دوستم گفت : " ببین ... از من گفتن ... حرفهایت کم کم دارند رسیده می شوند !! به فکر خرید یک قبر باش ! "