روزی بنام دختر ...

 

امروز روز اول از دهه کرامت و سالروز ولادت حضرت معصومه (س) و روز دختر نامیده شده است ( خاصیت مناسبتهای منطبق بر ماه قمری این است که نصفش یک روز و نصف اش فردایش می افتد !) ... البته تمام روزهای ما روز دختر است ، مگر می شود خانه ای دختر داشته باشد و بتواند وقتی کنار بگذارد ؛ مخصوصا که شیطون بلا هم تشریف داشته باشد !

امروز از ساعت 5/30 صبح که نوراخانیم بالای سرم آمد و تقریبا بیدارباش زد به خوابمان ، روز دختر ما شروع شده است !؟ خدا را شکر که هفته دختر نیست والا من باید می رفتم خانه مادرم برای استراحت !؟ و یک پرس هم بازی از نوع تمرینات سخت و مخصوص کشتی کج باهم داشتیم و مرا دراز به دراز خوابانده بود و روی کمر و پشتم می پرید و خوش به حالش بود و البته من هم ؛ با احتساب اینکه حالا هفده کیلو تشریف دارد !!!

چند روز پیش توی خانه مادرم بودیم و مامانش داشت توصیه های تغذیه ای و رفتاری می کرد که زیاد شلوغ نکند و ضمنا این را هم گوشزد می کرد که حالا سارینا جون ( خانم معلم اش که خیلی هم دوستش دارد ! ) با دوربین رفتار و حرکاتش را می بیند (!) و این قسمت از آن موارد خیلی کارساز هست که اصلا به مذاقش ( و مذاق من !) خوش نمی آید ... ( نظرات من در باب تربیت ، چند مجلد کتاب می شود ولی مطمئنم هیچ انتشاراتی زیر بار نشر آن نمی رود !! )  و کمی بعد دوباره داشت از سر و کول من بالا می رفت و هر از گاهی هم می رفت و به مادرم می گفت : " مادر ... این پسر تو مرا زد ! " یکبار که زیادی شلوغ می کرد گفتم : " اَلَم بِاَنَّ سارینا جون یَری ؟! " ( آیا نمی دانی که سارینا جون دارد می بیند !؟ از قدیم در خانه ما نقل و قول های قرآنی رواج دارد !! ) بلافاصله برگشت و گفت :" چی میگی آقای و لم یولد !! " و ما آنقدر خندیدیم که ... بقول شهریار : " ما گذشتیم و گذشت آنچه تو با ما کردی   /   تو بمان و دگران وای به حال دگران "