روز سنگین ...
در تقویم جهانی و تقویم ملی ، دو عنوان سنگین برای امروز دوبله پارک کرده اند ؛ " روز معلم " و " روز کارگر " ... این دو مناسبت برای هر جامعه ای که بخواهد دَم از پیشرفت و تمدن و ... بزند ، از گرامی ترین روزها خواهد بود !
البته در جامعه بی در و پیکر ما ، که اصل گزینش در کارگزینی ها (!) همیشه زیر سوال است و مشاغل بیشتر زیر سایه نان قرار دارند و نه اینکه نان در سایه مشاغل باشد !؟ مشاغل بیشتر از اینکه ارزش داشته باشند ، قیمت دارند !؟ و بقول سهراب که گفت : " بیا تا بگویم چه ادراکی از طعم مجهول نان در مذاق رسالت طراوید " این طعم مجهول نان ، متاسفانه در هر مشغله ای که طراویده است ، حاشیه را بر متن چیره کرده است !؟
مطمئنا همه ی انسان ها به هر اعتقادی و هر گرایشی نسبت به علم آموزها ، احترام خاصی قائل هستند ؛ هرچند علم آموزها را نه بخاطر برگ استخدامی و فعالیت شان در حوزه نان (!) بلکه بواسطه ی تاثیری که از آن علم آموزها پذیرفته اند ، می شناسند و قبول دارند ... من بشخصه احترام خاصی به استادانی که در هر حوزه ، چراغی پیش پایم گذاشته اند ، قائلم که اندکی از آنها در کسوت معلمی بوده اند !! و همچنین بعلت اینکه از یک کارخانه از نوع تماما کارگری ( ریخته گری!) بازنشسته شده ام و تمام زوایای کار و کارگر را درک کرده ام ، نسبت به کارگر تعریف خاصی دارم و این تعریف متاسفانه شامل اندکی از کارگران فعال در صحنه صنعت می شود !!
و البته که بدبین نیستم ، چون اگر غیر از این بود و نه آن معلم های خوب اندک بودند و نه آن فعالان حوزه کارگری در حد تعریف بودند ، مطمئنا نه فرهنگ اینقدر آسیب پذیر بود و نه صنعت اینقدر تو سری خور !!
