میلاد کریم ...

برخی اتفاقات بیشتر از اینکه حاصل تصادف باشند ، از تجمع نشانه ها حکایت دارند ... ماه رمضان ماه برکت و ماه صبر است !

 

ماه تولد الگوی صبر و الگوی کرامت است ... کریم اهل بیت ، لقبی ست برازنده بزرگواری که القاب زیادی را به خود گرفته است ... در مورد امام حسن (ع) کم گفته اند و کم شنیده ایم ، شاید در منابع غیر شیعی توجه زیادی به حضرت ایشان بوده است ، متاسفانه در فرهنگ شیعی ، امامانی که بشود در موردشان مرثیه خواند و گریه راه انداخت ، مقبولیت و اقبال بیشتری از طرف مبلغین و کاسب کارهای دین وجود داشته است !؟ ولی غربت امام حسن (!؟) در میان تشیع قابل تفکر و قابل تامل است ... نویسنده مصری در کتابش می نویسد بعد از رحلت پیامبر ، مردم هر وقت امام حسن را می دیدند ، منقلب می شدند و یاد پیامبر می افتادند و از محبوبیت بسیار بالایی برخوردار بود ، وقتی شروع به حرف می کرد مردم مثل ابر بهاری به گریه می افتادند انگار پای صحبت پیامبر بودند ... البته همان مردم ، همان معامله ای که با وصیت پیامبر کردند را با اهل بیت اش هم کردند !؟

کریم بودن و کرامت داشتن از صفات خاص است و هرکسی به این درجه و مقام نمی رسد !؟ جود و وهب هم ، هم معنی کرم هستند ولی ارزش کرم بالاتر از آنهاست ... کرم با صبر نزدیکی دیوار به دیوار دارد ... بزرگ بودن و بخشنده بودن با بزرگوار بودن و بخشنده بودن فرق دارد ، رسیدن به بزرگی سخت است و رسیدن به بزرگواری بمراتب سخت تر ... امام حسن (ع) هم مظهر صبر بود و هم مظهر کرم ، و شاید نزدیکترین شخصیت به حضرت علی (ع) را بتوان در شخصیت امام حسن (ع) یافت ... ماه رمضان ماه این امام هُمام است ...

ما ، ایرانی جماعت ، در مورد جریان بخشش ، با فروتنی قابل ملاحظه ای (!؟) اهل ریاکاری هستیم !! و اصولا مردمان کریم و بخشنده ای نیستیم و تاریخ نشان داده نسبت به هم بیرحمی های زیادی داشته ایم و برای همین در برهه های مختلف تاریخ مان ، ردپای انتقام های خونین و سنگین دیده می شود !! ما برای انتقام از آشنایانمان ، به کَرّات از دشمنانمان کمک خواسته ایم !! بی دلیل نیست که ایرانی های مقیم آمریکا بروند دستبوسی ریاست جمهور وقت آمریکا و او را ترغیب به حمله نظامی به ایران بکنند !؟ این رفتارها ریشه در فرهنگ ما دارد ، در هر صفحه تاریخ ما ، خونهای زیادی بناحق ریخته شده است ... صبر بر مشکلات با تحمل اجباری فرق دارد ، اینکه ما خودمان را کنترل کنیم با اینکه ما تحت کنترل دیگران باشیم فرق دارد ! ما در بزنگاههای مختلف تاریخی ، به جای صبر و تامل ، از گزینه عجله کردن استفاده کرده ایم و عجله تلاطم ساز است و عجله منشا رفتارهای سینوسی ما می باشد ...

ملت ما به ماه رمضان محتاجتر از سایر ملت هاست ... و کاش یکی از مُبطلات روزه ، حرف زدن بود !؟