رسید بانکی (2)

در ادامه پست قبلی که مربوط به یک خواب که چه عرض کنم یک توهم شیرین بود (!) من داشتم از جلوی عابربانکی رد می شدم که یادم افتاد کارتی دارم و استفاده نمی کنم و گفتم یک امتحانی بکنم ببینم رمزش یادم مانده یا نه !؟

 

برای همین خیلی بیخیال و با اینکه می دانستم پولی که در کارت است ، شاید یک چیپس را کفاف نکند (!) کارت را انداختم و رمز را زدم و دیدم که عمل کرد و یک چاپ گرفتم ... وقتی نگاه کردم فکر کردم که یک چیزی مثل اخطار قطعی و مسدودی کارت نوشته است (!) ولی دقیق تر نگاه کردم و یک عدد خیلی درشت دیدم ، درشتی عدد از واحدش معلوم بود والا چنین عددی را رئیس بانک مرکزی اگر بخواهد بخواند باید دو روز مرخصی بگیرد و در خانه تمرین بکند که احیانا موقع اعلام ، تپق نزند (!!)

این قبض را هم خودم درست کردم والا اصل اش در خوابم جا مانده است !!

خلاصه اینکه دیدم اتوبوس می آید و سریع رفتم سوار بشوم و داشتم با خودم فکر می کردم که من وقتی پول یک پراید را نداشتم ، سوار اتوبوس می شدم و حالا که می توانم ایران خودرو را بخرم (!) باز هم دنبال اتوبوس می دوم (!؟) و همچنان می دانستم که دارم خواب می بینم ، چون با چنین رقمی محال است آدم توی خواب بماند (!؟) و وقتی سورا شدم دیدم دو تا صندلی خالی وجود دارد و این از رسید بانکی که در دستم بود عجیب تر بود ، چون در آن ایستگاه اصلا صندلی خالی که سهل است ، جا برای ایستادن پیدا نمی شود (!) این را هم بنویسم که در این ایستگاهها وقتی مردم توی شکم هم می روند ، پیچر اتوبوس هم پشت سر هم تکرار می کند که " مسافر گرامی ، بدلیل بیماری کرونا ، لطفا فاصله خود را در اتوبوس و ایستگاه رعایت نمایید ! " و تقریبا همه یک صدا فحش می دهند ... البته 97 درصد فحش های مردم به خودشان بر می گردد و جای دوری نمی رود !!!؟ خلاصه اینکه نشستم و کنارم آن جوان خبرنگار نشست و مابقی چیزی که درپست قبلی نوشته بودم ...

در ده-پانزده روز گذشته ، من با این مبلغ کلنجار داشتم ... سه فقره هم از آن خرج کردم ...  100همت در یک اقدام و 10همت در یک اقدام دیگر و 10میلیارد تومان هم در یک نوبت !!