سهم خود را بگیر ...

حوالی ساعت ۴ بود ، هوای بیرون باد بود و سرما ... مطمئنا در نزدیکی ها برف نشسته است که اینهمه سوز در هوای بهاری ما رخنه کرده است !!

از خانه بیرون زدم تا کمی قدم بزنم ، برنامه خاصی نداشتم ، شاید اگر سر راهم می دیدم برای مهمانی افطاری ، نان مخصوص می گرفتم ... نانی مشهور به کماج ... در ماه رمضان قنادی ها می پزند و همه هم مشتری هستند ... دو قنادی را رد کردم و بسته بودند ، تعجب کردم که در این بازار داغ ، چرا تنورشان را خانوش کرده اند ؟!؟!

تقاطع را به پایین پیچیدم ، آن یک مورد خرید هم دیگر فنا شده بود ، فقط قدم زدن !! کمی پایین تر از جلوی مسجد و امامزاده معروف شهر ، سیدحمزه ، رد می شدم و جمعیتی جلوی مسجد بودند ، خواستم بروم ببینم مراسم برای کیست ؟! ما از جوانی بر این مدار تربیت شده بودیم که در مسجد محله ، برای غریبه مراسم نمی گیرند و برای هر مراسمی می رفتیم برای فاتحه ، مطمئنا نصف صاحبان عزا آشنا بودند !!؟؟ شیطان مشغولم کرد و از جلوی مسجد رد شدم ، تعریف نمی کنم که ریا نشود !! ، البته اینطرف خیابان بودم و عزمی جزم نکرده بودم و کار شیطان سخت نبود !؟

رفتم و دوباره به مسیری دیگر پیچیدم و تا ته رفتم و بعد دوباره به مسیری پیچیدم تا به خانه برگردم ... چشمم در روی دیواری به یک آگهی چهلم زده بودند ، خیلی آشنا بود و متاسف شدم که چرا در این چهل روز خبرش را نشنیده بودم ، برخی مشاغل در محلات قدیم پررنگ تر از آن هستند که ندیدنشان ، حضورشان را کمرنگ بکند ، حتی اگر شغل شان کمرنگ شده باشد !!؟ چند خط پایین آمدم و دیدم مراسم ۴_۶ ، در همان مسجدی بود که از جلویش رد شده بودم!!  دوباره برگشتم و به مسجد رفتم و خودم را به مراسم رساندم و روحش را به فاتحه ای مهمان کردم ، مطمئما همانقدری که دوستش داشتم مرا دوست داشت و آنهمه راه مرا کشان کشان به مراسمش آورد تا سهم خودش را بگیرد ...

چند سلام و علیک اضافه بر برنامه هم با هم محله ای های قدیم و آشنایان دور و نزدیک داشتیم ... روحش شاد ، یک زمانی روحمان را شاد می کرد ... حدس بزنید چکاره بود تا بنویسم چه اندازه کاره بود !؟