روز مباهله

شاید یکی از روزهایی که در کشورهای اسلامی بجاست تا بعنوان یک روز شریف ، جشن گرفته شود ؛ روز مباهله است ... مطمئنا این اتفاق در نوع همتراز مهمترین جنگ هایی هست که در صدر اسلام رخ داده است !! مباهله را می توان پیامی از پائین به بالا و همتراز وحی هم در نظر گرفت !!ولی جای تاسف اینکه اهل تسنن از زیر آن شانه خالی می کنند تا کتمان کنند حقیقتی که در آن نهفته است و اهل تشیع هم گاهی زیاده تندروی می کنند !!؟؟ مطمئنا در روز قیامت ، جریان مباهله ،  از مسلمانان طلب حق خواهد کرد !!

از ویکی بخوانیم:

رویداد مباهله از رویدادهای صدر اسلام است. مباهله یعنی لعنت فرستادن و نفرین‌کردن همدیگر. سنت مباهله از دیرباز در میان برخی جوامع بشری و به ویژه اقوام سامی متداول بوده‌است. این واقعه در دوران پیامبر اسلام هنگامی رخ داد که پیامبر اسلام و اهل بیت او در یکسو و مسیحیان نجران در دیگر سو آمادهٔ مباهله یا نفرین طرف دیگر شدند. این واقعه پس از آن روی داد که محمد در نامه‌ای مسیحیان نجران را به اسلام دعوت کرده بود. به دنبال آن جمعی از مسیحیان نجران به مدینه آمده بودند تا در مورد درستی دعوت پیامبر تحقیق کنند و با او دربارهٔ خدا بودن عیسی به محاجه (دلیل آوردن) پرداخته، و دلایل محمد برای بشر بودن عیسی برای آنها قانع کننده نبود سرانجام بحث‌شان به جایی کشید که محمد خواست تا با آن‌ها به مباهله بپردازد. هر یک از دو طرف با افراد خود به محل مباهله رفتند. هنگامیکه مسیحیان آگاه شدند محمد قصد دارد با عزیزترین نزدیکان خود یعنی علی، فاطمه، حسن و حسین آن‌ها را به چالش بکشد مطمئن شدند که اگر محمد به خودش مطمئن نبود جان خانواده‌اش را به خطر نمی‌انداخت. پس از مباهله کناره گرفتند.

از ام سلمه نقل کرده‌اند که در همان روز رسول خدا آن چهار تن همراهان خود را در زیر عبای موئی و مشکین رنگ خود گردآورد و این آیه را تلاوت نمود:

«إِنَّما یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً»

این رویداد از سوی مسلمانان به عنوان یکی از برجستگی‌های اهل بیت محسوب شده و به عنوان دلیلی برای اثبات این امر که اصحاب کسا محمد، علی، فاطمه، حسن و حسین می‌باشند، استفاده می‌شود.

بیست و چهارم ذی‌الحجه روز مباهله نام دارد.

جارالله زمخشری از دانشمندان بزرگ معتزلة، در کتاب تفسیر کشاف به فضیلت اصحاب کسا (کسانی که در روز مباهله همراه پیامبر بودند) اشاره کرده‌است.

فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَکُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَی الْکَاذِبِینَ(۶۱)   «ﭘﺲ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﻣﺠﺎﺩﻟﻪ ﻛﻨﺪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺁﻣﺪ تو را ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺶ، ﭘﺲ ﺑﮕﻮ ﺑﻴﺎﺋﻴﺪ ﺑﺨﻮﺍﻧﻴﻢ ﭘﺴﺮﺍﻧﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻭ ﭘﺴﺮﺍﻧﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﻭ ﺯﻧﺎﻧﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻭ ﺯﻧﺎﻧﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﻭ نفسهایمان ﺭﺍ ﻭ ﻧﻔﺴﻬﺎیتان ﺭﺍ، سپس نفرین ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ، ﭘﺲ ﺑﮕﺮﺩﺍﻧﻴﻢ ﻟﻌﻨﺖ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺩﺭﻭﻏﮕﻮﻳﺎﻥ». (سورهٔ آل‌عمران-آیهٔ ۶۱)

===

مباهله اختصاص به زمان پیامبر ندارد و در تمامی زمان‌ها قابل اجرا است. در روایتی از امام جعفر صادق(ع) نقل شده: اگر سخنان حق شما را مخالفان نپذیرفتند، آن‌ها را به مباهله دعوت کنید.

روزگار ما پر است از انواعی از حق گریزی ها و کتمان ها و لایی کشیدن ها و ... و مطمئنا افراد زیادی هستند که چاره ای جز لعن فرستادن و حواله کردن به خدا نمی یابند ... ولی تا این افراد چقدر به حق خود آشنا بوده باشند و مظلومیت شان غیر از لغلغه کلامی بوده باشد(!) ، می توانند از خدای شان باندازه ایمانی که دارند (!) انتظار بازگشت لعن شان را بطرف ملعونین داشته باشند !!؟؟