جسارت و پرروئی !!

 از یکی پرسیده بودند که فرق جسارت با پرروئی چیست !؟ جوا ب داده بود جسارت یعنی اینکه پولی در جیب نداشته باشی و بروی غذاخوری سفارش غذای دلخواهت را بدهی !! و پرروئی این است که آن کار را همان جا دوباره انجام بدهی !!

اینکه برخی بواسطه ی برخی بلندپروازی ها و بلندافکاری ها و شاید هم توهم خود بزرگ پنداری (!) برود در انواعی از انتخابات شهری و کشوری نامزد بشود نشان دهنده بالا بودن دُزِ جسارت مردم است !! ولی اینمه پرروئی در بین کسانی که در نوبت های قبلی حضورشان پرونده ی کاری خوبی نداشته اند (!) و برای انتخاب مجدد سر و دست می شکنند (!) جای تعجب است !!؟ چون بالا بودن این دُز اصلا نشانه ی خوبی نیست !!!

دیروز یکی زنگ زده بود به بانو و اشاره فرمودند که خودشان مایل نبودند (!) ولی دوستان اصرار کردند (!) تا در صحنه باشند و برای همین به من هم سلام رسانده بودند و التماس دعای ضمنی داشتند !!!

صبح در مغازه دوستی بودم و اشاره آمدم که در اینهمه سالی که گذشته است ( چه قبل از 57 و چه بعد از 57 !!) نه در فامیل درجه یک تا درجه سوم (!) و نه در بین دوستان درجه یک تا درجه سوم (!) و نه آشنایان درجه یک تا درجه سوم (!) کسی نداشتیم که توی انتخاباتی نامزد شده باشد ...

صبح تا شب هم با هزار نفر توی کوچه و خیابان و ... سلام و علیک دارم و از این بابت اوضاعم خوب است !!! ولی زمان انتخابات ، انگار یک عده از پستو بیرون می آیند و یا از کره مریخ می آیند و همه جا را مزین به عکس و شعار می کنند (!) و من نمی دانم چرا هیچکدام از این چهره های خیلی موثر (!) خیلی مومن (!) خیلی فعال (!) و ... نمی شناسم !؟!؟!؟

یکی هم تعریف می کرد که نامزدها همه قول داده اند که ایران را بهشت بکنند !! گفتم : " هدفشان بهشت کردن است !! تا در نهایت چی از آب دربیاید !!؟ " بنده خدا روحانی هم وعده زیاد داده بود !! ماقبل خودش را انداخت گردن احمدی نژاد و ماحصل تدبیر خودش را بست به دُم ترامپ !! حالا هم فقط به فکر مهار کروناست !! و تا اتمام دولتش در قرنطینه حضور دارد !!

اگر قرار بود در دنیا بهشت باشد (!) اینهمه وعده ی نسیه ، خریدار نداشت !!!