دوران تبداری !!

چند روز گذشته را در تبداری بزرگی پاس کردم !! ناپرهیزی ها دست به دست هم دادند و بالاخره اتفاق بزرگ افتاد !! سه شنبه تا جمعه ای که گذشت اصلا حال خوبی نداشتم و و مثل یک کرگدن زمین مانده بودم !!

بااین حال زندگی داشت روال عادی اش را طی می کرد و روزها می گذشت و حتی در عصر کرونا سال میلادی هم عوض شد و در کشورهای اروپائی یک جشن بی رمقی برپا شد و شاید مهمانی های تهران (!) که بمناسبت سال نوی میلادی برپا شده بودند (!) رونق بیشتری داشتند !!!

شب تحویل سال نوی میلادی خانه ی مادربانو بودیم ، نه به رسم شروع سال نوی میلادی ، بلکه به خاطر اینکه پنجشنبه شب بود !! و یکی دو ساعتی از طریق تبلت نوراخانیم ، یکی از شبکه های ترکیه را گرفته بودند و عده ای داشتند برای رد و تحویل سال کهنه و نو ، مثلا برنامه ترتیب می دادند !!! من سرم درد می کرد و نمی توانستم چیزی ببینم و از جمعی که در آن شوی تلویزیونی حضور داشتند (!) خواننده معروف ترکیه ای ، ایبرو را می شناختم !! سالهای کمی دورتر ، مثلا 65-75 رسم این گونه بود که مردم همیشه در صحنه (!) در چنین شب هایی در خانه ی برخی از افراد فامیل جمع می شدند و مثلا کریسمس را همپای ترکیه ای ها (!) جشن می گرفتند ... بعدها که ماهواره آمد و در سبد خانوار قرار گرفت و امروزه مردم در خانه های خود می توانند به تنهایی ، تا صبح در میان هزاران شبکه ی مختلف پرسه بزنند و احساس خوشی بکنند !! 2020 تمام شدو جایش را به 2021 داد و همه چیز تمام شد ... هزار سال بعد وقتی پژوهشگران در گذشته مطالعه می کنند به موارد عجیبی در یکی از سالها ( 2020 ) می رسند و می گویند نمی دانیم چه اتفاقی افتاده بود که هیچ چیزی سرجایش نبود !! و پارسال اسفندماه من عصر کرونا را تشبیه به عصر یخبندان کرده بودم !!!

در طول چهار روز گذشته باندازه ی یک وعده ی نوراخانیم ، غذا نخورده ام !! و برای همین روزگار بی رمقی داشتم ، به توصیه ها نیز عمل نکرده و سراغ دکتر نرفتم (!) من اگر دکتر بروم ، یاس فلسفی بزرگی اطرافیانم را احاطه می کند و برای همین با مدارا پیش آمدم ... حوالی سال 68 ، یکبار هم چنین روزگاری داشتم و حدود نه روز زیر پتو مانده بودم و روز دهم ظهور کردم ... برای اردوی پایان آموزش رفته بودیم منطقه ی داشلی برون در شمال گنبدکاووس ، دقیقا مرز ترکمنستان !! به لطف دوستان بی رمقی که داشتم مجبور شدم چادر 12 نفره را خودم به تنهایی برپا بکنم و در حالیکه خیس عرق بودم (!) بیکباره هوا سرد شد و من سرما خوردم و افتادم !! بچه ها مرا وسط چادر گذاشته بودند و در اطرافم می خوابیدند تا کمتر احساس سرما بکنم و وقتی برای مسایل آموزشی بیرون می رفتند (!) همه ی پتوهایشان را روی من می انداختند و مرا مخفی می کردند !! در طول نه روز فقط آب خورده بودم و یکی دو فقره آدالت کولت !! تا اینکه روز دهم ، از زیر پتوها بیرون آمدم !! یکی از مسئولین اردو با دیدن من و با تعجب زیاد ،  پرسید که در طول اردو کجا بودم و وقتی شنید که توی چادر می ماندم ، ابتدا باور نکرد و بعد رفت ، مجریان اردو را جمع کرد و سرشان داد  کشید و آنها انکار می کردند که امکان ندارد و هر روز به چادرها سرک می کشیدند و بالاخره کار به بازسازی صحنه کشید و داستان تمام شد !! فرق داستان اینجا بود که آن زمان چیزی بنام کرونا شناخته نشده بود و حالا همه چیز به کرونا ربط دارد !!

از موارد قابل تعریف در دوران تبداری !! خواب های عجیبی بود که داشتم و هر کدام حوصله ی بیش از یک پست برای نوشتن طلب می کند !! و البته حال و حوصله ی بیادآوری و تایپ کردن ...