امروز را چند نفر با پیام های مختلفی به من تبریک گفتند ، دور و برم را آنقدر خلوت کرده ام که می دانستم در تبریک آنها ضمیمه ی ضمنا وجود ندارد !! ولی نمی دانم چرا حتی ذره ای حس خاص به من دست نداد !!
در دوران کرونا مد شده است که یک بار گفتند بویایی از بین می رود !! یک بار گفتند که بینایی تحریک می شود !! اخیرا شنیدم که شنوایی را هم تحت تاثیر قرار می دهد !! با دوستی که بتازگی کل خانواده شان کرونا را پاس کرده اند حرف می زدیم و داشت از این جریانات می گفت و من گفتم : " خدا کند گویایی را هم تحت تاثیر قرار بدهد !! "
حالا فکر می کنم که شاید بدلیل کرونا باشد که روز کوهنورد و پیام هایش هیچ تاثیری در من نداشت !! ولی راست ش را بخواهید امروز در استوری یکی از بزرگترین و نام آورترین کوهنوردان ایران زمین بلکه آسیا ؛ عظیم قیچی ساز ، فاتح 14 قله ی بالای هشت هزار متر دنیا !! که مطمئنا کسی مثل او در این مرز و بوم تکرار نخواهد شد !! خواندم : " در بالای کوهها چیزی جز خاک و سنگ و برف و ... نیست !! و اینها به تنهایی نمی توانند معنی خاص داشته و یا تغییر شگرفی ایجاد کنند ... ولی نوع نگرش ، تفکر و تعریف ما از صعود و قله می تواند به فعالیت ما هویت ، معنا و مفهوم داده و الهام بخش و موثر باشد. " و وقتی به دور و برم نگاه می کنم و روزگار کوهنوردی ام را بازبینی می کنم می بینم که خیلی ها هنوز میان آن سنگ ها و خاک ها و ... مانده اند و از آن فضا برای خود بهانه ی زندگی ساخته اند !! تاریخ کوهنوردی من تمام شده است و چه سعادتی بالاتر از این که در آن مرحله گیر نیفتاده و پابند نشدم !!!
او امروزه فارغ از دغدغه های روزمره و پائین دستی (!) در حال جمع آوری و کتابت داستان هایش صعودش می باشد که مطمئن ترین بزرگترین گنجینه ی کوهنوردی کشور خواهد بود !!
پ ن : پست این کوهنورد بزرگ در مورد روز کوهنورد:
امروز را «روز کوهنورد» نمیدانیم!
میگویند؛
امروز ۲۹ مهر «روز کوهنورد» است ... و بسیاری در جامعه کوهنوردی اعم از
باشگاهها و گروهها این روز را با طراحی پوستر و پیامهای مختلف به هم
تبریک میگویند! ... اما اگر از آنها بپرسی چرا امروز؟ چرا ۲۹ مهر؟ ...
پاسخ قانع کنندهای ندارند!
به خودتان زحمت ندهید! ... در ۲۹ مهر و
در تقویم مناسبتی کوهنوردی، خبر خاص و رویدادِ مهمی نبوده و نیست! ... پس
فلسفه و ماجرای این نامگذاری چگونه و چیست؟!
گویا روزی روزگاری
در «هفتهتربیتبدنی»، «یک روز جمعه» را، با این توجیه که جمعهها مردم
بیشتر به «کوهها» و «دامنهها» میروند، در تقویم مناسبتی روزهای
گرامیداشتِ «هفته تربیتبدنی»، به نام «روز کوهنورد» نامگذاری کردهاند!
... اما پس از چندسال و به عنوان مثال سالِ پیش، آن «جمعهی ۲۹ مهر»،
افتاده بود «چهارشنبه» و امسال افتاده «سهشنبه»!! ... بدون اینکه هیچ یک
از نهادهای مرتبط، دیگر برنامه ای یا همایشی با آن رویکرد یعنی «توسعه ورزش
همگانی» و بر اساس تقویم هفته «تربیت بدنی» در یک روز تعطیل «جمعه» و به
نام «کوهنوردی» و به این مناسبت در کوهها و دامنهها داشته باشند!
اینکه
اینگونه نامگذاریها اساساً چه تأثیری دارد یا ندارد، جوهر کلام این
یادداشت نیست ... و این نوشتار صرفاً یک جَستار مختصر، نوعی کنجکاوی
ژورنالیستی و در عین حال «یک پیشنهاد» است ... پیشنهادهای شما نیز شاید
مواردِ دیگری باشد ... اما یک سئوال مشخص داریم: اگر بنا باشد به هر دلیلی،
یک روز را در تقویم ملی، به عنوان «روز کوهنورد» انتخاب کنیم، آیا بهتر
نیست وجه تسمیهی مناسب و درخوری داشته باشد؟!
بیائید بعضی از پیشنهادها را بررسی و مرور کنیم؛
برخی از عزیزان روزهای فقدان همنوردان را پیشنهاد میدهند ...
اما
آیا این روزها و رخدادهای تلخ و تراژیک برای کوهنوردی کشور که در ذهن
افکارعمومی و رسانهها، صرفاً تداعی کننده خطر، حادثه، مرگ و نیستی از این
«ورزش» است و خانوادهها را داغدار و دلها را رنجور کرده برای یک مناسبت
تقویمی مؤلفهی مناسبی است؟! حقیقتاً چرا باید «روز کوهنورد» و اساسا
«ورزش کوهنوردی» در چنین روزی در ذهن آحاد مردم، فقط یادآور آه و افسوس
باشد؟!
برخی دیگر از عزیزان، «روز کوهنورد» را با افتخاراتِ
جمعی، تیمی و گروهی متناسب میدانند... در حالی که عمدتاً این گونه صعودهای
تیمی، مورد وثوق همگان نیست و سازماندهی آنها که باید «مستقل» باشد یا
«دولتی»، مورد مناقشه بوده است!
سلام سلام
به نظرم پ ن ناقص آمد رفتم سراغ اینستا تا بیابم این پست جناب قیچی ساز رو
ابتدا که نیم ساعت سرگرم دیدن پست های بروز شده دوستان! شدم بعد هم که پیچ ایشان را یافتم درگیر نظرات زیر پست ایشان بودم تا بلاخره ادامه مطلب و پیشنهاد جالب کوهنوشت رو دیدم.
انتخاب 29 اردیبهشت به عنوان روز کوهنورد
سلام

من خودم آن قسمت از پیشنهاد کوه نوشت را سانسور کردم !! چون القای یک پیشنهادبه جمع ، بدون اینکه کسی نظر خواسته باشد !! ، هیچ فرقی با هل دادن یک نظر شخصی با سوءاستفاده زا یک منصب و موقعیت خاص (!) ندارد ...
بشخصه اعتقاد دارم عظیم قیچی ساز بالاتر از این چیزهاست که روزی را بنامش کنند و به همدیگر تبریک بگویند ...
سلام
مردم همیشه در صحنه و پشت صحنه برای همیشه و برای هر چیزی روزی را نامگذاری کرده اند تا خودی نشان بدهند که بعله ماهم هستیم .حالا کوه رفتن به هر دلیلی که باشد یک زحمتی وخستگی دارد (البته به شرطی که تا نوک و نزدیکی قله با ماشین شاسی بلند نرفته باشد برای خوردن کباب جوج ).اما این اواخر یک روزی بنام عکاسی و روز عکاس نامگذاری شده که هیچ سندیت و نام و نشانی ندارد بماند که اینکار حتی اون نیمچه زحمت کوه رفتن را هم ندارد و اساسا معلوم نیست چه کسی عکاس است ؟ چون هر موبایل بدستی عکاس است و شایسته است آنروز نامگذاری شده بنام عکاس روز (همه) نامگذاری شود .سایر روزها هم شاید از همین دست باشند .
سلام

سلام
بهرحال یکی زا نشانه های پیشرفت همین نام گذاری ها می باشد !! بهرحال مگر نامگذاری فرزندان دارای استاندارد خاص فرهنگی می باشد که نامگذاری مناسبت ها هم تابعی از همان استاندارد فرهنگی باشد !! هر کس موقعیتی پیدا می کند خرش را جلو می راند که منهم هستم و آنها که خری ندارند خودشان جلو می پرند که حسِ سهم خواهی شان از جامعه و فرهنگ ارضا شود !!
به لطف انقلاب ؛ خوب یا بدش را کاری ندارم !! ، در هر زمینه ای مردم آزاد شده اند برای نظر دادن و اظهار فضل کردن و خود نمایی و مالِ خود کردن ... و هر روز مال همه هست !!