تجدید دیدار بعد 18 سال !!

دیشب خانه مادربانو مهمان بودیم و آقئین ( برادربانو ) گفت که فردا می خواهد تنهایی برود قله گوی زنگی درشهرستان مرند ! و کمی از من اطلاعات خواست !! گفتم که اطلاعاتم اصلا آپدیت نیست و در این دور و زمانه اگر آدم دو سه سالی جایی نرفته باشد، اطلاعاتش با واقعیت موجود نمی خواند !!

 

البته یک زمان بندی دادم برای صعود و فرود ... و سر شام به من پیشنهاد داد که اگر دوست دارم همراهش باشم !! هم دوست داشتم و هم از بابت اینکه خیلی وقت است کوه نمی روم ؛ از نوع سنگین اش !! جوابم به منفی میل می کرد !! ولی از طرفی هم نمی خواستم تنها برود و قله گوی زنگی واقعا قله وحشی و ناسازگاری تشریف دارد !؟ بااینکه 3100 متر بیشتر نیست ولی برای خودش اعتباری دارد از نوع 5 ستاره (!!) مثلا بین کوهنوردان تبریز مشهور است که برای صعود زمستانی گوی زنگی ، آدم باید برای تمرین برود صعود زمستانی دماوند !!

به خانه برگشتیم و ساعت 12 شب پیام دادم و اوکی را اعلام کردم !! خیلی دوست داشتم که حداقل دو فقره ازدوستانم را بهمراه داشته باشم !! ولی دیروقت بود و پیام ندادم ...

ساعت 1 شب رفتم بخوایم و همیشه با خواب کمِ قبل از صعود مشکل داشته و دارم !! حوالی ساعت 4 صبح نوراخانیم بیدار شد و کیف اش هم کوک بود و انگار نمی خواست بخوابد و تلاش های من و مادرش به نتیجه ننشست !! و حوالی ساعت 6 آقئین تک زنگ زد و من آماده شدم تا بروم به قرار کوهم برسم !! بعد از سلام علیک ، چشمم را روی هم گذاشتم و دیدم ماشین توقف کرد و 30 کیلومتری رفته بودیم و برای خرید در شهر صوفیان توقف کرده بود !؟؟ و تعداد زیادی کوهنورد هم برای خرید توقف داشتند و با چند فقره خوش و بش کردم !! وقتی آدم چند سالی خودش را از فعالیتی کنار می کشد ، آنقدر نفر جدید اضافه می شوند که لاتعد و لا تحصی (!!!!)

ماشین را در پارکینگ پیست اسکی پیام نگهداشتیم و راه افتادیم ؛ این دقیقا بر اطلاعات 18 سال قبل منطبق بود و بعد دیدیم که بقیه ی ماشین ها از راه جدیدی ( که حالا برای خودش قدیمی شده است ! ) آمده بودند و کلی از ما جلوتر بودند !! راه افتادیم و دقیقا منطبق بر زمان بندی پیش رفتیم ؛ البته از راهی رفتیم که همه برمی گشتند ، به خاطر شن اسکی بودن مسیر !! و از راهی برگشتیم که همه برای صعود استفاده می کردند ، بخاطر فرسایش بیش از حد مسیر !! البته اینهمه تغییر برای 18 سال زیاددور از انتظار نبود !! خلاصه اینکه هم کوه برای من و هم من برای کوه غریبه بودیم !!

بعد از یک برنامه ی موفق و خیلی سخت و شیرین (!) مسیر بازگشت را هم به چشم بر هم نهادنی طی کردم و وقتی داشتم از ماشین پیاده می شدم دوزاریم افتاد که خستگی تا کجای مغز استخوان کار کرده است !! و اضافه کنید سه طبقه باید از طریق پله بالا می رفتم ...

ایشالا فردا چند فقره عکس می گذارم ، فعلا شب بخیر