سحرخیزی !

آن سالها که ما همسن کودک درونمان بودیم (!) ساعت سحرخیزی حوالی ساعت 5 صبح بود ... یعنی ما در آن حوالی از خانه می زدیم بیرون و می رفتیم کمی صف می ایستادیم و نان تازه می خریدیم ؛ مخصوصا روزهای جمعه که صبحانه خور زیاد می شود!!

 

احیانا اگر هم کوه می رفتیم می دیدیم که برخی دارند از کوه برمی گردند و آنها بسی سحرخیزتر بودند و شرط سنی برای سحرخیزی آن چنانی لازم بود !! این روزها ساعت سحرخیزی مردم افتاده به حوالی ساعت 7/30 به بعد ... و البته کسانی که بعد از ساعت 9 از خواب بیدار می شوند هم کم نیستند !!

یکی از شاخص های سلامت زندگی و داشتن زندگی سالم ، برای من و بر اساس تجربه ای که دارم (!) سحرخیزی است !! و این چیزی نیست که یکی بالای سر آدم باشد و یا بلافاصله ساعت شماطه دار به ذهن انسان بیاید !! باید یک اراده ی درونی در انسان باشد تا صبح زودتر بیدار بشود ... و متاسفانه در جامعه ی کنونی ما سحرخیزی در نقطه ی مقابل رفاه افتاده است (!) هر چقدر سطح رفاه یک زندگی بالا می رود ، همان اندازه ساعت خواب صبح بیشتر می شود و مردم این روزگار فکر می کنند آدم باید کار خاص داشته باشد و یا نیاز به دوندگی بیشتر(!؟) که بخواهد صبح زود بیدار بشود !!! در حالیکه کار خاص و یا نیاز خاص همانا توجه به زندگی سالم است که سحرخیزی یکی از شاخصه های آن است !!

چند روز پیش یکی از من پرسید: صبح وقتی زود بیدار می شوی چکار می کنی !؟ ( بنده خدا فکر می کرد بدلیل اینکه سالهای زیادی صبح بیدار شده و سر کار رفته ام برای همین عادتم شده است !! در حالیکه همکاران بازنشسته ای دارم که بازنشسته شدن را برای خوابیدن هایش دوست دارند و حوالی ساعت 9 - 10 بیدار می شوند و بزرگترین شکایت های زمان شاغل بودنشان از ناحیه ی همین سحرخیزی اجباری بود !! ) جواب دادم که از زیباییهای صبح لذت می برم ، حداقلش می روم کنار پنجره می ایستم و چند نفس عمیق می کشم و از خنکاری صبح استفاده می کنم ... حس کردم که برایش ملموس نبود !!

امروز رفتم تا نان تازه بخرم ؛ حوالی ساعت 6 بود که از خانه بیرون رفتم ! نانوایی ها یا باز نبودند و یا داشتند نان های فانتزی می پختند و آماده می شدند برای ترافیک و صف حوالی ساعت 9-10 !! رفتم کمی پائین تر و سنگکی خلوت بود ، این روزها نانواها می نشینند و هر وقت مشتری آمد بلند شده و برایش نان می پزند !! وقتی من داشتم برمی گشتم ، کم کم سر و کله ی مشتری ها پیدا می شد ؛ آنهم از نوع مسافرین ددری که نان می گرفتند برای برنامه ای که پیش رو داشتند!!

از بین ساختمان های بلند و پشت ابرهای پراکنده طلوع آفتاب زیبائی خاصی داشت ... موبایل را همراهم نداشتم و برای همین چند دقیقه توقف کردم و دل سیر تماشا کردم ... یک شاسی بلند از نوع گرانقیمتش با سرعت از کنارم رد شد (!) صبح جمعه و آنقدر عجله !؟ شاید بدنبال زیبائی بزرگتری می رفت و عجله اش توجیه داشت و ایضا ازدست دادن تماشای طلوع آفتاب !!

وقتی ما کودک تر بودیم ؛ رادیو را که باز می کردیم علامه جعفری حرف می زد !! ساده و دلنشین و البته پرمغز !! حالا همه ی سخنران های رادیو و تلویزیون را جمع بزنی ( حتی ضرب بکنی !! ) استاد شوید هم نمی شوند چه برسد به علامه جعفری !!؟؟ یادش بخیر در کارتون های زمان کودکی یک باغ گلهایی بود که شیرش جعفری بود و شوید نام سگ کوچکی بود که دنبال دمش می دوید !!