ماندن ، رفتن ، رسیدن و ...

دیروز یکی از دوستان در صفحه ی فیسبوق خود پوستری گذاشته بود از نمایشگاه کارهای تجسمی اش در کانادا !!! و در زیر آن نوشته بود : رفتن رسیدن است ... البته چون خوشنویس توانایی بود معلوم بود که طرح پوسترش کار خودش بود

کمی بعد که دید انگار صدائی از ما بلند نشد (!) در صفحه ی تلگرامش همان پوستر را دوباره برای من ارسال کرد که اگر ندیده ام ، ببینم !! و نمی دانست که من همان ابتدا ( البته از سر شانس!؟ چون فیسبوق و تلگرام را یکی دو روز یکبار چک می کنم !! ) دیده بودم و هنوز در جمله ی رفتن رسیدن است مانده بودم و فکرم را مشغول کرده بود ...

مطلبی بود با این مضمون که : " آن که می رود نمی رسد ، آن که می رسد نمی ماند ، آنکه می ماند نمی رود !! " پیش خودم فکر می کردم که واقعا کدام یک مهمتر است !؟ برخی به رفتن علاقه نشان داده و انگیزه شان را سوار آن می کند و فکر می کنند همین که می روند خوب است و بسی بهتر از ماندن  !!! برخی به رسیدن فکر می کنند و دنبال آرزوهایشان هستند !! برخی می مانند و سالها مانند عتیقه جات خاک می خورند !!! و صدالبته هزاران هزار مورد هم در همین مقوله رفتن و رسیدن و ماندن تلف می شوند ؛ در بیراهه رفتن و دیر و زود رسیدن و گیر افتادن و ماندنی شدن !!!

در میان دوستانم ، من از دسته ای بودم که بیشتر راغب به ماندن بودم !! دوستانی بودند که رفتند و می روند و در فکر رفتن هستند !! دوستانی که هی می رسند و بازهم می رسند و رسیدن هایشان تمامی ندارد !! و جالب اینکه همه مان از وضعیتی که با آن زندگی می کنیم ، درگیریم !! و کمی تا قسمتی شاکیانه !! البته برخی درگیر با وضعیت بیرون خودش و برخی درگیر با وضعیت درون خودش و جالبتر اینکه از کلمات مشترک برای شکایت های متفاوت مان استفاده می کنیم ...