یک وعده تا سال جدید ...

امروز روز خوبی بود ... با همه ی داش قومی که داشت !! ما مثل داریم که وقتی می خواهیم بگوئیم ایرادش چیست ؟ می گوئیم : " داشی وار ، قومی !؟ " ( یعنی شن داره یا ماسه !؟ منظور اینکه تمیز و پاک شده است !!) زندگی این روزهای ما تماما داش قوم دارد ولی ما به رویش نمی آوریم ...

 

دیشب خانه ی قینانا خانیم بودیم و پیشاپیش عید را برگزار کردیم ، هم کادو گرفتیم و هم کادو دادیم ... نورا هم یک پاکت به بغلش زده بود و آمده بود عیدی مادربزرگش را بدهد !! پاکت بزرگ نبود ولی انگار که یک دانش آموز گلاسور بغل گرفته باشد !!

امروز بازار رفته بودم و یکی داشت در رابطه با روز مرد حرف می زد و اشاره داشت که حالا دیگه مرد نیست و ... !!! گفتم :" هرکسی سال 97 را به سلامت تا اینجا رسانده باشد ، لیاقت این را دارد که لقب مرد داشته باشد !! " واقعا سال سختی بود و معلوم هم نشد از کجا می خوردیم از دوست یا از دشمن !! هرچند خیلی از دوستان بدتر از دشمن تشریف داشتند !!

عصر که به خانه رسیدیم ، مثل سال قبل که روز پدر ( بیاد پدرانی که همراه ما نیستند !! ) آش پخته بودیم ، آش پختیم و قرار شد به یکی دو نفر هم بدهیم ... اول از همه به همسایه هایمان دادیم و سپس به یکی دو نفر زنگ زدیم تا بیایند و سهم شان را ببرند ...

خیلی تلاش کردم تا فیلمی در اینجا آپلود کنم که هم یادم رفته بود و هم نتوانستم  ...

عیدتان مبارک ...