سوالی برای فکر کردن !!

یکی از همکارها سر میز ناهار سوال خاصی مطرح کرد ، البته سوال به قواره سوال کننده نمی آمد ، برای همین استقبال شایانی از آن شد !!

گرگ ها در زمستان که هوا سرد و غذا کمیاب است ، دایره ای می نشینند ( چون اصلا به همدیگر اعتمادی ندارند !! ) و توی چشم هم نگاه می کنند تا پرونده ی ضعیف ترین گرگی که بدلیل گرسنگی و ضعف پلک زد را بپیچانند !! و مَثَل " مثل گرگ روبرو نشستن " ازآنجا ریشه دوانده !!

جمع صبحانه و ناهار ما هم بی شباهت به این داره نشستن گرگ ها نیست !! در جمع های اجباری ( مانند سربازی یا کار و ... ) مردم به اضطرار دور هم هستند و تقریبا تمام توصیفات و تعریفاتی که از هم می کنند از روی ریا می باشد و برای وقت گذرانی و نوعی تبادل کوپن اعتباری برای سرپوش گذاشتن به اشتباهات همدیگر ... در این میان برای اینکه نَقلی و نُقلی باشد ، حرفی وسط انداخته می شود تا به ریش هر کسی گیر کرد ، در آن مدت کوتاه به آن ریش بخندند !! یکی دو تن از همکارها ریش جذابی دارند و بدلایلی که خود مقصر اصلی آن می باشند ، غالب حرف ها به ریش آنها می چسبد !! این توضیح برای این بود که در بالا نوشتم استقبال شایانی از آن سوال شده بود !!

سوال این بود که : " بزرگترین  اشتباه زندگی تان چی بود ؟ " و قرار شد هر کسی یک مورد که بزرگترین اشتباه بنظرش باشد را بگوید ...

یکی ادامه ندادن به تحصیل را اشتباه بزرگش خواند و یکی دیگر وامی که برای تعویض خانه گرفته بود و حالا نصف حقوقش را می بلعید  و همینطور می گفتند ... وقتی نوبت به من رسید، قبل از من همه یک صدا گفتند : " اشتباه فلانی پرسیدن ندارد ؛ ازدواج نکردن بزرگترین اشتباه اوست !! " حکم را صادر کرده بودند و پر بیراه هم نبود ولی این اشتباه من نبود !!!  گفتم : " من اشتباه بزرگ ندارم ، همه شان کوچک هستند و البته کم هم نیستند !! " ، یکی از همکاران هم جواب داد که من اشتباهی نکرده ام !! با توجه به اشتراک در اشتباه داشتن همه بیکباره به طرف آن همکار حمله بردند که یعنی چه که اشتباه نکرده ام و ... آن بنده خدا هم می گفت وقتی اشتباهی نکرده ام چرا باید دروغ بگویم !! یکی از همکارها هم که دیر به جمع رسیده بود سینه اش را جلو داد و گفت : " بزرگترین اشتباه من ازدواجم بود !! " البته حرفش را جدی نگرفتیم چون از آن دسته افراد است که باید منت دار خانواده اش باشد برای اعتباری که دارد و الا ...

آخرهای بحث بود و باید ته بندی می کردم ؛ برای همین گفتم : " چرا آن بیچاره را که اشتباه بزرگی نداشت محکوم می کنید ... اشتباه در همه ی زندگی ها هست و امری ناگزیر است ولی بهتر است از یک زاویه دیگر به سوال نگاه کنید و بعد جواب بدهید ... اشتباهات اتفاق می افتند و بعد جبران می شوند و این اصلا بد نیست ؛ مگر اینکه اشتباهی جبران ناپذیر باشد و موجب خسران شده و در نتیجه گیری فرد از زندگی اش دخیل بوده و نارضایتی بهمراه داشته باشد !! ولی اگر فردی از زندگی فعلی اش راضی است ؛ حتی با درصدی از شکایت !! ، نشان می دهد اشتباهی هم اگر داشته جبران کرده است ... "