کارگردان ناشی !!

امروز همانند سالهای قبل ،‌ برنامه ی عزاداری محرم داشتیم و یکی دو کار کوچک را من بعهده داشتم ، البته کارهای من معمولا خودانتخابی هستند و به زور زیربار می روم !!

دیشب همه ی دیجیتال هایم را گذاشته بودم شارژ  ، و صبح دوربین عکاسی سونی ، دوربین جدید گوپرو ، گوشی نوکیا و لوازم جانبی شان را با خودم به کارهانه برده بودم ... از آن طرف هم سفارشاتی که داده بودم برای طرحهای اهدایی به مهمانان را تحویل گرفته بودم و قبل از شروع مراسم با همکاری دوستان یک دستی به رویشان کشیدم و بردم تحویل دادم ...

بعد رفتم و محل برگزاری را بررسی کردم و بدلیل کمبود نور کافی یک قسمت را دادم پرده کشیدند و دوربین فسقلی ام ( گوپرو ) را روی یکی از ستون ها گذاشتم و یک تست گرفتم ... چیز خیلی جالبی درآمد ، مخصوصا با آن نور کم !!

در شروع مراسم وقتی داشتم دوربین را روی ستون می گذاشتم ملت چپ چپ نگاه می کردند ، بعد هم که گذاشتم همانجا ماند و یادشان رفت ، مراسم شروع شد و من بیشتر حواسم به شارژ باطری اش بود تا ظرفیت 16مگابایتی اش !! دقیقا 5 ثانیه مانده به اتمام مراسم متوجه شدم که چراغ های چشمک زن نمی زنند ، با خودم گفتم که شارژ باطری تمام شده است ... ناگفته نماند که هنوز نتوانسته ام با ریموت کنترل دوربین کار بکنم و تنظیمات را فعلا زیاد انگولک نکرده ام !!

بعداز مراسم دوربین را برداشتم و وسایلم را جمع کرده و رفتم به اتاق و روی یکی از سیستم ها آن را خالی کردم ( منتقل کردم ) ناقابل 14.7گیگابایت شده بود !! سیستم فوق تصاویر را نشان داد آنهم به زحمت و صدا را نداشت !! مصیبت تازه شروع شده بود !! میکروسوادش را درآوردم و روی موبایل نوکیا انداختم و خوشبختانه هم تصویر داشت و هم صدا ، آنجا هم نتوانستم فیلم را برش داده و یا ریسایز کنم !! یکی از دوستان داشت دلیل مشکل پیش آمده را می پرسید و دیدم توضیح کارساز نیست ،برای همین مثال زدم که فکر کن توی یک قصابی خیلی کوچک بخواهند یک فیل سر بِبُرند که دو برابر مغازه باشد ... مثال خیلی واضح و کارساز بود !!! طرف هم خیلی زود گرفت ...

حالا هم که خانه ام هنوز برای تبدیل و ریسایز و برخی اصلاحات ضروری مشکل دارم !!!!