آرامش و آسایش خانه ...

امروز بعد از یک دوره انتظار بالاخره کامپیوتر را بردم دکتر ... اخیرا برنامه ی آفیس اش خیلی اذیت می کرد  ، ‌هر چیزی در آن می نوشتم اشکال تولید نمی کرد به نوشتن داستان که می رسیدم  ،‌ ‌بعد از نوشتن سه - چهار سطر ارور می داد و کلا برنامه را می بست !!!

 

اول از هر کاری امروز کامپیوتر را بسته بودم ببرم که دوستی زنگ زد و آمد دنبالم ... کامپیوتر را هم گذاشتم توی ماشین او و قبل از هر کاری رفتیم و دو فقره آپارتمان را که در لیست خرید داشت به من نشان داد !! خرید آپارتمان واقعا معضل بزرگی شده است ، اول اینکه یک پول خوابانی بزرگ بحساب می آید و کارمند جماعت در طول عمرش بیش از یکبار نمی تواند از این ریسک ها بکند و برای همین تا جائیکه می تواند باید وسواس نشان بدهد و این در حالیست که از طرف دیگر باید مواظب وسواس هایش هم باشد که سقف پولش را نلرزاند !!!

من همچنان طرفدار خانه هستم ، حتی اگر ماشین رو نباشد و حتی اگر متراژش پائین باشد و حتی اگر کهنه ساخت باشد و ... تازه باید در یک محدوده ی بسته ای باشد در همین حوالی که فعلا زندگی می کنیم !!

وقتی به مطب دوستم رسیدیم ،باران گرفت ، از نوع خیلی شدیدش ، یعنی اگر بارش به 5 دقیقه می کشید حتما سیل می آمد ، بعد که باران قطع شد تا یک ساعتی چکه ی سقف پاساژ ادامه داشت ، دو ساعتی همینجور سرپایی در حال تعویض ویندوز و نصب یکی دو برنامه ی حیاتی بودم !!

دقیقا موقعی که باران شدید می بارید یکی از رامسر زنگ زده بود آدرس می پرسید و وقتی پرسیدم آنجا چه خبر گفت : " آسمان ابری است ولی باران نمی بارد !! " یکهویی دلم یک رامسر خواست ، آنهم از نوع مش صادق !!

دیروز مایه ی آرامش از سفر برگشت و با آمدنش آسایش زندگی مان بساطش را بسته ، از دیروز صبح یا تلفن زنگ می زند و یا آیفون صدا می کند ...

فک مبارک بازم پائین آمده است و برای همین جهت خوب خوردن به مشکل برخورده ام ، با یکی از دوستان حرف می زدم و همزمان در حال کشتی گرفتن با یک پسته بودم !! از من پرسید : " چی می خوری !؟ " گفتم : " چیزی که نمی خورم ؛ یک پسته گذاشته ام توی دهانم و نیم ساعت است دارم با آن هاکی بازی می کنم !! "