عکس و مکث !!

جمعه باتفاق بانو رفته بودیم بازار دستفروشان کتاب یا همان کتابفروشان دست دوم ... باغ فجر کنونی که زمانی باغی بود با نام باغ گلستان (گولوستان باغی) که یکی از شناسنامه های قدیمی تبریز بود ، این باغ را بر روی قبرستان محله اهراب ساخته بودند و جلوی در آن مجسمه رضاشاه بود !! و البته دورتادورش نرده کشی بود و ورود و خروجش معلوم ...

 

ضلع شمال غربی  این پارک رو به ترمینال قدیم و بازارچه معروف گجیل بود و برای همین وضعیت اش معلوم بود !!! کم کم به پارک معتادها تبدیل شده بود و بعدها دیوارهایش را برداشتند تا کمی امنیت اش بالا برود و تقریبا پاکسازی کردند ... البته ضلع شمالی اش رو به هنرستان وحدت بود و کتابخانه ملی تبریز هم آنجا قرار داشت و همین پارک به تنهایی ثابت می کرد که مهم نیست که علم و ثروت (!) کدام بهتر است (!؟) مهم این است که فساد در هر دو می تواند راه پیدا بکند !!!

کمی بعدتر ضلع جنوبی این پارک را تقسیم بندی و غرفه بندی کردند و به کتابفروشان دست دوم فروش دادند !! ولی دستفروشان دیگر ول کن این محل نبودند و دلیل آن مرکزیت آن بود !! سالها بعد ترمینال قدیمی تبریز را تخریب و ترمینال جدید را ساختند و قرار شد در محل ترمینال قدیم یک مجتمع بزرگ و شیک بسازند تا چهره ی این محل تغییر یابد !! ولی این کلنگ زنی هم یکی از نمادهای تاریخی تبریز شد و سالهای سال است که نیمه کاره رها شده است و تجهیزات کارگاهی تبدیل به نماد این محل شده اند !!

خلاصه اینکه رفتیم و کمی قدم زدیم ... کتابفروشان دست دوم فروش (!) تیپ خاصی هستند نمی توان از طاهر آنها چیزی تشخیص داد ولی می توان گفت که مدیریت ارشاد شهر یک سر و گردن بالاتر هستند ؛ البته در شناخت نبض کتاب خوانی شهر (!) و نه در همایش گردانی و هنرپیچانی (!!) یعنی عرض خیابان را رد شده وارد سبزی فروش بشوند (!) آدم آنها را با سبزی فروش اشتباه می گیرد !!! و برای همین نمی شود راحت از آنها سوال پرسید !؟ شما نام کتابی می گوئید و جوری نگاه می کند که انگار شما اشتباه پرسیده اید !! و گاه دنبال چیز غلطی می گردید و می بینید چنان آدرس می دهد و می شناسد که انگار خودش ان کتاب را نوشته است ... من همیشه در این غرفه ها دنبال برخی کتابها می گردم که معلوم نیست چرا کم هستند و یا نباید باشند !!؟

یک منظره ای هم در جلوی یکی از دکه ها بود که واقعا دلگیرانه بود ... با کتاب باید با احترام رفتار کرد ؛ حتی اگر ارزش خواندن نداشت با احترام باید آن را معدوم کرد !!

توی خانه مادربانو نشسته بودیم و نوراخانیم رفته بود سراغ وسایل بازی اش ... مصرانه و مجدانه داشت دنبال چیزی میگشت !! وسایل را یکی یکی بیرون می ریخت و دست بردار نبود (!) انگار می دانست که چیزی که دنبالش می گردد آن پائین است ...