ددر اردیبهشتی ...

روز آخر ماه مبارک که جمعه باشد ، بعد از ظهر از خانه زدیم بیرون ... من حوصله ام سر رفته بود (!) یک کار اساسی کرده بودم و آن جمع و جور کردن یکی دو کارتن لوازم و وسایل تعمیراتی از قبیل پیچ گوشتی ها و درل ها و پیچ ها و ... و ساماندهی آنها و گذاشتن در کیف ها و جعبه مربوطه!!

درست است که گرانی خیلی خر است (!) ولی بیخود و بیجهت همه چیز گران و باارزش می شوند (!) شاید همان وسایل که قبل از ظهر جمع و جور کرده بودم و وسایل و لوازم معمولی مورد نیا ز در یک خانه است ( البته کمی بیشتر !؟) چون من می توانم با آن وسایل محدود کتابخانه و کابینت هم بسازم (!!) شاید حداقل 10-12 میلیون قیمتشان بود ...

خلاصه اینکه بانو گفت : " کجا می رویم ؟ " و من بشوخی گفتم : " تو پشت فرمان بنشین و توجهت به انگشت اشاره من باشد تا بموقع بپیچی !!؟ " از شهر زدیم بیرون و رفتیم جاده اهر ... آسمان خیلی ابری و قاراشمیش بود و معلوم بود آنطرف ها باران می بارد و می خواستم برویم زیر باران ماشین سواری بکنیم ( دقیقا منطبق بر سفارشات اداره هواشناسی ! ) ابرها با ما بازی می کردند و با جلو رفتن ما از ما دور می شدند و ما هم کلک زدیم و بجای مسیر اول فرعی بطرف هریس از آن رد شدیم و رفتیم از مسیر دیگر وارد هریس شدیم و ابرها در پیش رویمان قرار گرفتند ... در پارک ورودی شهر یکی دو وسیله متعلق به عهد بوق گذاشته بودند (!) آسمان هم تیره بود و هم از روزنه های میان ابرها نور می تابید ...دو تا عکس گرفتم ...

و بعد راهمان را بسوی بازگشت از سر گرفتیم ، دشت هایی که سبزه ها تازه داشتند سر از خاک بیرون می آوردند فوق العاده زیبا و آرامبخش بودند ... و در مقابل ابرها به هم چشمک می زدند ... ناگهان باران بارید چه باریدنی !؟ قطرات بعد از برخورد به کف جاده ، نیم متر بلند می شدند و عجیب اوضاعی شده بود ، حتی می شد کمی هم ترسید !؟ ولی ما نترسیدیم ... ترس ، زایل کننده لذت است !!؟ چند دقیقه بیشتر نبود ، اگر یک ربع ساعت آنطور می بارید حتما سیل وحشتناکی جاری می شد (!) و کمی بعد انگار نه انگار ، هوا روشن شد و زیبایی دوبرابر شد ...