اندر احوالات مو !!

با دوستی هم مسیر بودیم و در حال صحبت کردن !! بحث مان چیز جالبی بود در مورد محتوی و فرم (!)  بحث ادامه می یافت و من طرف محتوی را گرفته بودم و دوستم دو دستی به فرم چسبیده بود !! البته اگر او طرف محتوی را گرفته بود مطمئنا من طرف  فرم را می گرفتم و خاصیت بحث این است !؟!؟

و ناگفته نماند که این دوست من از طایفه ی کچلان روزگار می باشد !! خلاصه اینکه حرف مانند یک آب روان سرازیر شده بود و از هر راهی که پیدا می کرد کش می آمد و در جریان بود و بعد حرف از کجا به موی سر رسید !! و من گفتم : " انسان وقتی اشتباهی می کند و بعد پی به اشتباه بودن کارش می برد و دوباره آن اشتباه را می کند ، یکی از موهای سرش سفید می شود !! " با توجه به اینکه موهای سر من سفید هستند ، دوستم یک نیم نگاه پیروزمندانه ای به من و اعترافم کرد و لبخند رضایتی بر لب آورد که از این لبخند می شد دو قواره قهقهه استخراج کرد!؟!؟ و بعد ادامه دادم : " و زمانی که انسان اشتباهی بکند و دوباره همان اشتباه را تکرار بکند ولی نه با اقرار و اشراف داشتن به اشتباه بودن آن مورد ، بلکه با درست پنداشتن آن انتخاب و رفتار اشتباه (!) و احیانا دفاع از آن اشتباه (!) موی سر با ناامیدی تمام می ریزد !!! و آدم کچل می شود ..." این بار دوستم یک قهقهه ی پاره پوره ای کرد که به زحمت می شد از آن یک قواره لبخند سالم درآورد !!؟؟

و بعد من اشاره کردم که که : " وقتی دیدی که من دارم به خودم سوزن می زنم ، بجای مست شدن در توهم پیروزی ، حواست را جمع تر کن (!) چرا که در نوبت بعدی جوالدوزی در راه است ، مخالف جهت سوزن قبلی و چند برابر آن !! "