اندر حکایات ...

اندر حکایت آورده اند که شاه و وزیر با هم مباحثه داشتند اندر مسئله تربیت و طبیعت !! وزیر می گفت : " طبیعت غالب است ! " شاه می گفت : " تربیت غالب است ! " 

خلاصه اینکه مهم نیست کی چی گفته باشه و چون همیشه حرف حرف شاه است ، شاه از مقاومت وزیر دل آزرده شده و برنامه ای ترتیب داده و مربی استخدام می کند و تعدادی گربه را آموزش می دهد ، طوریکه این گربه ها عینهو غلامان دربار همایونی رفتار می کردند ...

شاه پیغام فرستاده و وزیر را برای شام دعوت می کند ، وزیر که حال قضیه را می دانست موقع ورود به مجلس شام ، در محوطه موشی گرفته و توی جیبش می گذارد ... وقتی وارد سالن می شود می بیند تعدادی گربه عینهو غلامان حلقه بگوش دورتادور سالن ایستاده اند و هر کدام شمعی در دست دارند !!

شاه که متوجه تعجب وزیر از تماشای چنین صحنه ای شده بود ، چشم ابرو آمده به وزیر گفت : " باز هم سر حرفت هستی که طبیعت بر تربیت غالب است !؟ می بینی تاثیر تربیت تا کجاست !!؟ " وزیر بلافاصله دست در جیب کرده و موش را رها می کند ، گربه ها با دیدن موش شمعدان ها را انداخته موش را دنبال می کنند و ...  وزیر گفت : " قبله عالم ، من سر همان حرفم هستم !! "

نتیجه آموزشی : 

تربیت چیز خوبی است ولی نباید زیاد مته به خشخاش گذاشت ، چون خشخاش خودش خیلی طرفدار دارد !!

نتیجه صیاثی :

وزیر باید ابله باشد که با شاه دربیافتد ؛ گوشزد کردن اشتباه شاه برای موقعیت فرد ضرر دارد و اثبات اشتباه شاه برای جان فرد ... از آن شام به بعد کسی آن وزیر را ندیده است !!

===

امروز را با همه ی دلخوشی هایش بی خیال ... همین حالا در اتاقم نشسته ام و مادر یک پیاله سمنو برایم کنار کامپیوترم گذاشته است ، از کالری اش گذشته ، لامصب خیلی هم خوشمزه است !! قاشق را کنار گذاشته ام و همه اش را با انگشت خوردم ، نمی دانم این انگشت زدن خوشمزه اش کرده است یا با قاشق هم همین طعم را می داد !!

نتیجه دادویی : 

تربیت چیز خوبی است ، ولی به درد خانه مادرزن می خورد !!