خاطرات عمر رفته ...

مولوی در یکی از شعرهایش آورده است : " ماهی از سر گنده گردد نی زدم " این عبارت کوتاه و در عین حال سنگین ، یکی از موارد اختلاف در بیان و معنی بود و زمان دبیرستان دبیر ادبیات نگون بخت ما هر از چند روزی بدام این سوال می افتاد و بیچاره هی توضیح می داد و ما هی جریان را کش می دادیم تا به زنگ آخر کلاس برسیم ...

این عبارت به انواع صورت ها قابل خواندن بود :

" ماهی از سر گُنده گردد نی ز دم "

( یعنی ماهی از طرف سر بزرگ می شود نه از طرف دم !! )

" ماهی از سر گَنده گردد نی ز دم "

( یعنی ماهی از طرف سر گندیده می شود نه از طرف دم !! )

" ماهی از سر گُنده گردد نِی ز دم "

( یعنی ماهی از طرف سر بزرگ می شود و نی از طرف پائین !! )

" ماهی از سر گَنده گردد نِی ز دم "

( یعنی ماهی از طرف سر گندیده می شود و نی از طرف ریشه !! )

حالا دبیر ما هر کدام طرف شعر را می گرفت ما می رفتیم روی آن یکی شاخه و به آن " فتنه ی اِعراب " می گفتیم ...

===

دیشب رفته بودیم فوتبال ، اصولا از قدیم من یک اصطلاحی داشتم و می گفتم : " تا وقتی که عرقم تا اینجا ( تقریبا تا ناف !! ) نیامده خواهم دوید ، بعد از این روی من حساب نکنید !! " ، دیشب بازی خوبی بود ، در تیم بندی ما نسبتا ضعیف دیده می شدیم و از نظر سنی خیلی فاصله داشتیم با تیم مقابل ، در عوض آنها کمتر دویدند و بیحال ظاهر شدند و آخر سر هم بازی را با یک گل فاصله واگذار کردند !! شور بازی بالا بود و شعورمان دنبال توپ می دوید ، در نتیجه من یک لحظه نگاه کردم و دیدم چهار انگشت هم از تعهد مرز عرق پائین آمده و زیادتر دویده ام !!!

پایان بازی یکی از هم تیمی ها گفت : " از قدیم گفته اند « دود از کُنده بلند می شود » " با خودم گفتم : " می شد در اینجا بجای کنده ، نوشت گُنده !! یعنی دود از گنده بلند می شود " ، ما هم که هم از نظر سنی و هم از نظر هیکل گنده بودیم ... و یاد همان مطلب بالایی افتادم !!

بعد از اینکه سنی از آدم بالا رفته و عمری تلف می شود ، هر چیزی و هر مطلبی در ذهن عقبگرد کرده و بدنبال یک خاطره ی مشابه می گردد !!

خاطرات عمر رفته در نظرگاهم نشسته ...